ملو

محدوده روستا: از جهت شمال روستای جنگل، از جنوب روستای بستانه، از مغرب روستای دیوان، و از سمت مشرق به روستای شناس منتهی می‌شود.

واژه ملّو تحریف أم اللؤلؤ است، این روستا پیشتر «أم اللؤلؤ» نام داشته‌است، و علت اصلی نام‌گذاری این روستا به أم اللؤلؤ صید مروارید می‌باشد که در دیر باز مردم این روستا برای امرار معاش زندگی خود به صید مروارید می‌پرداخته‌اند که همین نام بر گرقته از کار آن‌ها می‌باشد، از سوی دیگر پرنده‌هایی پرنده‌ها در دسته‌های بزرگ از سوی دریا به ساحل می‌آیند و در این منطقه و در صحرای ملو برای بدست آوردن جیره ودانه پراکنده می‌شوند، بنابراین این منطقه و روستا به نام (أم اللؤلؤ) نامگذاری شده‌است؛ که بعداً به (ملو) تبدیل شده‌است.

روستای ملو روستایی به صورت طولی که به وسعت و پهنایی زیادی دیده می‌شود که تعداد جمعیت آن در حدود ۷۰۰–۸۰۰ نفر است. که از اهل سنت و از شاخه شافعی هستند یعنی از پیروان امام محمد ادریس شافعی می‌باشند و به زبان عربی و فارسی با گویش محلی تکلم می‌کنند. دارای مسجد، آب‌انبار به گویش محلی (برکه)، دبستان و برق، مخابرات است. مردم این روستا به شغل ماهی‌گیری و کشاورزی و دامداری اشتغال دارند.

• الوحیدی الخنجی، حسین بن علی بن احمد، «تاریخ لنجه»، چاپ دوم، دبی: دارالأمة للنشر والتوزیع، ۱۹۸۸ میلادی.
• محمد صدیق، عبدالرزاق، «صهوة الفارس فی تاریخ عرب فارس»، چاپ اول، شارجه: چاپ خانه المعارف، ۱۹۹۳ میلادی.
• العصیمی، محمد بن دخیل، عرب فارس، چاپ اول، دمام (عربستان سعودی): انتشاراتی الشاطیء الحدیثة، ۱۴۱۸ هجری قمری.
• حاتم، محمد بن غریب، تاریخ عرب الهولة، چاپ اول، قاهره: دارالعرب للطباعة والنشر والتوزیع، ۱۹۹۷ میلادی.
• کامله، القاسمی، بنت شیخ عبدالله، (تاریخ لنجة) مکتبة دبی للتوزیع، الامارات:، چاب دوم، انتشار سال ۱۹۹۳ میلادی. (به عربی).
• بختیاری، سعید، «اتواطلس ایران» ، “ مؤسسه جغرافیایی وکارتگرافی گیتاشناسی، بهار ۱۳۸۴ خورشیدی