مغری
مِغری (به ارمنی: Մեղրի) یک شهر در ارمنستان است که در استان سیونیک واقع شده‌است. در کیلومتری جنوب کاپان، مرکز استان سیونیک واقع شده‌است. مغری شهری مرزی است در استان سیونیک ارمنستان که بر مرز ایران و آگاراک قرار گرفته‌است. نام این شهر را برگرفته از واژه مهر که در روزگار باستان نام ایزد آفتاب بوده دانسته‌اند.
مغری
Մեղրի | |
|---|---|
مغری | |
| مختصات: ۳۸°۵۴′۰۸″ شمالی ۴۶°۱۴′۱۸″ شرقی / ۳۸٫۹۰۲۲۲°شمالی ۴۶٫۲۳۸۳۳°شرقی | |
| کشور |  ارمنستان |
| استان | سیونیک |
| شهرداری | مغری |
| تأسیس‌شده | سده ۱۷ام میلادی |
| مدیریت | |
| • شهردار | سرگئی هایراپتیان |
| مساحت | |
| • کل | ۳ کیلومتر مربع (۱ مایل مربع) |
| جمعیت (سرشماری ۲۰۱۱) | |
| • کل | ۴٬۵۸۰ |
| منطقه زمانی | یوتی‌سی +۴ (AMT) |
| • تابستانی (DST) | یوتی‌سی +۵ (AMST) |
| کد پستی | ۳۴۰۱ |
| پیش‌شماره(های) تلفن | ۰ ۲۸۶ (۳۷۴)+ |
| جمعیت: | |
مغری ۳ کیلومتر مربع مساحت و ۴٬۵۸۰ نفر جمعیت دارد و در ارتفاع متر بالاتر از سطح دریا قرار گرفته‌است. شهر مرزی سیونیک با ایران شهر مغری است. این شهر گرم‌ترین نقطهٔ ارمنستان است و آب و هوایی خشک دارد؛ ولی آب رودخانهٔ مغری باعث سرسبزی شهر و مناطق پیرامونش شده‌است.
برروی تپه‌ای در شمال شرقی شهر دژی قرار دارد به‌نام دژ مغری‌برد که در سدهٔ ۱۰ میلادی ساخته شده و در اوایل سدهٔ ۱۸ بدست داویت بک بازسازی شد. این دژ تنها دژ در ارمنستان است که برای کاربرد تفنگ و اسلحهٔ گرم طراحی شده‌است.
داویت بک فرماندهٔ نیروهای آزادی‌بخش سیونیک ارمنی بود که با امپراتوری عثمانی می‌جنگیدند. در این‌جا در سال ۱۷۲۷ میلادی ۴۰۰ تن از افراد داویت بک توانستند ۵ روز تمام در برابر نیروی عثمانی که شمارشان چندین برابر بود و از غرب آمده بودند ایستادگی نمایند تا اینکه نیروی کمکی رسید.
در مغری و پیرامونش کلیساهای تاریخی و خانه‌های قدیمی نیز وجود دارد. فعالیت اصلی صنعتی این منطقه وجود کارخانهٔ مس و مولیبدن زنگزور و کارخانهٔ مس و مولیبدن آگاراک است. اقتصاد این شهر بر پایه تولید فراورده‌های خوراکی است. این شهر دارای تولیدات قوطی سازی، شراب سازی و نان‌پزی است.
از اماکن دیدنی مغری، دژی به نام مغری‌بِرد است که بر سر تپه‌ای قرار گرفته‌است. این تنها دژ ارمنی بود که توسط نیروهای آزادی‌بخش ساخته شده بود. در سال ۱۷۲۷ چهارصد تن از افراد داویت بک به مدت ۵ روز در این دژ در برابر نیروهای عثمانی ایستادگی کردند تا اینکه نیروهای کمکی به آنها رسید.
در پایین دژ در منطقه «متس‌تاغ» یک کلیسای متعلق به سده ۱۷ به نام «مریم مقدس» قرار دارد که دیوارنگاشته‌های جالبی از سده ۱۹ میلادی دارد.
| جمعیت تاریخی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
نگارخانه
جاذبه‌های تاریخی
جستارهای وابسته
- فهرست شهرداری‌های ارمنستان
پانویس
منابع
- بر پایه داده‌هایی از Rediscovering Armenia Guidebook در آرمنیاپدیا.
- Land Swap in Nagorno-Karabagh: Much Noise Over An Unrealistic Option.Tigran Martirosyan. 08/14/2002. Central Asia-Caucasus Institute.
- Հայաստանի Հանրապետության բնակավայրերի բառարան. Yerevan. 2008.
- «Հայաստան» հանրագիտարան: Երևան: ՀՀ Գիտությունների ակադեմիա: 2012: էջ 1164: ISBN 978-5-89700-040-1
- "RA 2001 POPULATION AND HOUSING CENSUS RESULTS" (PDF).
- "RA SYUNIK MARZ" (PDF).
- "佩邁赭 慍霄RA SYUNIK MARZ" (PDF).
- "ԲԱԺԻՆ 1 - Statistical Committee of the Republic of Armenia" (PDF).
- Kiesling, John Brady; Kojian, Raffi (June 2000). Rediscovering Armenia: An Archaeological/touristic Gazetteer and Map Set for the Historical Monuments of Armenia. Yerevan/Washington D.C.
- Հայաստանի Հանրապետության բնակավայրերի բառարան. Yerevan. 2008. p. 205.