معنا (زبانشناسی)
در زبانشناسی، معنا یا به پارسی مینو، اطلاعات و دانسته‌ها یا مفاهیمی است که فرستنده، در ارتباط با یک گیرنده، قصد انتقال آن را دارد یا آنها را منتقل کند.
منابع ابهام
ابهام (ambiguity)، به معنی سردرگمی دربارهٔ آن چیزیست که منتقل شده، چرا که بافت (context) کنونی شاید به تعابیر مختلفی از معنا منجر شود. بسیاری از واژگان در بسیاری از زبان‌ها دارای تعریف‌های بسیاری هستند. ابهام، نتیجه ایست از گسیختگی قاعده تساوی در بافت تبادل اطلاعات. به‌ویژه، فرستنده ممکن است به لحاظ فیزیکی وجود نداشته باشد، و بافت، به صراحت واگرا باشد، مانند حالتی که گیرنده یک خواننده باشد و فرستنده یک نویسنده.
کاربردشناسی
کاربردشناسی زبان (Pragmatics)، مطالعه نحوه تأثیر بافت بر معناست. دو شکل اولیه از بافت که در کاربردشناسی زبان مهم هستند، بافت زبانی و بافت وضعیت هستند.
بافت زبانی این است که چگونه معنا بی تکیه بر قصد و مفروضات فهمیده می‌شود. برای نمونه، در کاربردشناسیِ کاربردی، معنا از راه تجارب حسی شکل می‌گیرد حتی اگر محرک حسی نتواند به سادگی از راه زبان یا علایم تبیین شود. بنابرین کاربردشناسی زبان نشان می‌دهد که معنا هم متأثر از و هم مؤثر بر جهان است. معنی چیزیست که ماهیتی بافتی نسبت به زبان و جهان دارد و همچنین چیزی فعال نسبت به دیگر معانی و جهان است. بافت زبانی زمانی مهم می‌شود که به دنبال مسایل ویژه زبانی مانند ضمیرها می‌پردازیم.
وضعیت بافت اشاره به هر غیر زبانی از عوامل تأثیر می‌گذارد که معنای یک عبارت است. یک نمونه از وضعیت زمینه را می‌توان در عبارت «آن را سرد در اینجا» که هم می‌تواند یک دستور ساده از واقعیت یا یک درخواست برای تبدیل گرما، بسته، در میان چیزهای دیگر اینکه آیا یا نه آن است که تصور می‌شود در شنونده را قدرت بر متوسط.
معناشناسی
رابطه میان واژگان و مَراجعشان، سِمانتیک (semantic) یا معناشناسی نامیده می‌شود. معناشناسی، مطالعه نحوه انتقال معنا از طریق نشانه‌ها و زبان است. درک اینکه چگونه حالات چهره، زبان بدن و تُن (آهنگ) بر معنی تأثیر می‌گذارد و چگونه واژگان، عبارات، جملات و نقطه‌گذاری به معنا ارتباط می‌کنند مثال‌هایی هستند. زیرگروه‌های گوناگونی از معناشناختی در زمینه‌های زبانشناسی، منطق و محاسبات مطالعه می‌شوند. برای نمونه، معناشناسیِ صوری شامل تاریخچه چگونگی به کارگیری واژگان در گذشته، معناشناختی منطقی، شامل این است که چگونه مردم از راه قصد و مفروضات محتمل، ارجاع می‌دهند یا منظورشان را آشکار می‌کنند.
معنای مفهومی
زبان‌ها اجازه می‌دهند تا اطلاعات منتقل شود، حتی زمانی که واژگانی خاص، از سوی خواننده یا شنونده شناخته نشده باشند. مردم، واژگان را با معنا ترکیب کرده و از واژگان برای اشاره به مفاهیم استفاده می‌کنند. نیات یک فرد، آنچه را منظور بوده، تحت تأثیر قرار می‌دهد.
جستارهای وابسته
- زمینه‌ها
- معناشناسی عمومی، نشانه شناسی، کاربردشناسی زبان
- دیدگاه‌ها
- اثبات‌گرایی منطقی
- فلسفه زبان عادی
- سنس و مرجع
- نظریه‌ها
- تئوری علی نام‌ها
- وصف معین
- نظریه وصف‌ها
- دستور جهانی
- ملاحظات
- نظریه پردازان مهم
- ج.ل. آستین
- رولان بارت
- رودلف کارناپ
- نوآم چامسکی
- یوجینو کوسریو
- اومبرتو اکو
- ویکتور فرانکل
- گوتلوب فرگه
- ادموند هوسرل
- پال گرایس
- رومن یاکوبسن
- سول کریپکی
- کلود لِوی-استروس
- چارلز سندرز پیرس
- برتراند راسل
- فردینان دو سوسور
- جان سرل
- پیتر استراسن
- ویلارد ون اورمان کواین
- لودویگ ویتگنشتاین
منابع
- ↑ "meaning". Dictionary.com Unabridged. Random House, Inc. Retrieved December 18, 2016.
- ↑ Nick Sanchez. "Communication Process". New Jersey Institute of Technology. Retrieved January 14, 2012.
- ↑ https://tr.scribd.com/document/137895627/В-Н-Комиссаров-Коралова
برای مطالعهٔ بیشتر
- Akmajian, Adrian, Richard Demers, Ann Farmer, and Robert Harnish. Linguistics: an introduction to language and communication, 4th edition. 1995. Cambridge: MIT Press.
- Allan, Keith. Linguistic Meaning, Volume One. 1986. New York: Routledge & Kegan Paul.
- Austin, J. L. How to Do Things With Words. 1962. Cambridge: Harvard University Press.
- Bacon, Sir Francis, Novum Organum, 1620.
- Berger, Peter and Thomas Luckmann. The Social Construction of Reality: A Treatise in the Sociology of Knowledge. 1967. First Anchor Books Edition. 240 pages.
- Blackmore, John T. , "Section 2, Communication", Foundation theory, 2000. Sentinel Open Press.
- Blackmore, John T. , "Prolegomena", Ernst Mach's Philosophy - Pro and Con, 2009. Sentinel Open Press.
- Blackmore, John T. Semantic Dialogues or Ethics versus Rhetoric, 2010, Sentinel Open Press
- Chase, Stuart, The Tyranny of Words, New York, 1938. Harcourt, Brace and Company
- Davidson, Donald. Inquiries into Truth and Meaning, 2nd edition. 2001. Oxford: Oxford University Press.
- Dummett, Michael. Frege: Philosophy of Language, 2nd Edition. 1981. Cambridge: Harvard University Press.
- Frege, Gottlob. The Frege Reader. Edited by Michael Beaney. 1997. Oxford: Blackwell Publishing
- Gauker, Christopher. Words without Meaning. 2003. MIT Press
- Goffman, Erving. Presentation of Self in Everyday Life. 1959. Anchor Books.
- Grice, Paul. Studies in the Way of Words. 1989. Cambridge: Harvard University Press.
- Hayakawa, S.I. The Use and Misuse of Language, 11th edition, 1962 [1942]. Harper and Brothers.
- James, William. William James on Habit, Will, Truth, and the Meaning of Life. Edited by James Sloan Allen. 2014. Savannah: Frederic C. Beil, Publisher.
- Ogden, C.K. and I.A. Richards, The Meaning of Meaning, New York, 1923. Harcourt Brace & World.
- Schiller, F.C.S. , Logic for Use, London, 1929. G. Bell.
- Searle, John and Daniel Vanderveken. Foundations of Illocutionary Logic. 1985. Cambridge: Cambridge University Press.
- Searle, John. Speech Acts. 1969. Cambridge: Cambridge University Press.
- Searle, John. Expression and Meaning. 1979. Cambridge: Cambridge University Press.
- Stonier, Tom: Information and Meaning. An Evolutionary Perspective. 1997. XIII, 255 p. 23,5 cm.