مسجد جامع سعدالدین

مسجد جامع سعدالدین مربوط به اوایلدوره قاجار است و در 1212هجری قمری رقباتی برای آن وقف شده سابقا که این روستا در مسیر کاروانها قرار داشته در کنار مسجد سازه هایی با کارکرد بارانداز و محل استراحت کاروانها وجود داشته که از محل موقوفات مسجد از در راه ماندگان در این خیراتخانه ها پذیرایی می‌شده.مسجد دارای آب انباری است که هنوز فعال است و آب آن تا قبل از خشک شدن قنواتی با آب قنات انبارخانه که وقف همین مسجد بوده تامین می‌شده.مسجد در صفه ی بالای حوض آب انبار دارای کتیبه ای مرمری حاوی چند بیت شعر متضمن ماده تاریخ و نام حاکم محلی و نام واقف است.

 بسم الله الرحمن الرحیم.

از قدرت کردگار داور- وز لطف کریم بنده پرور- وزبرکت مصطفی محمد- وز همت هشت و چارسرور- دردولت مصطفی قلی خان- آن خسرو عدل دادگستر- بگذاشت بنای حوض مسجد- نادم که بود غلام حیدر- تا اینکه دعای خیر خوبان- دستش بگیرد بروز محشر- ای تشنه بنوش آب از حوض- وآنگه بدعای یادش آور- وز پیر خرد سئوال کردم- تاریخ بنای بحر در بر- بریاد حسین گفت بر گیر- جامی ز شراب پاک کوثر.

و   این که  و در شهرستان خلیل‌آباد، بخش ششطراز، دهستان کویر، روستای سعدالدین واقع شده و این اثر در تاریخ ۳ خرداد ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۱۹۱۲۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.