مدیریت بدهیها
در این بخش از برنامه‌ریزی مالی، میزان درآمد، نقدینگی فرد یا خانواده و میزان تعهدات و بدهیها مورد توجه قرار می‌گیرد. آنچه که با دقت مورد بررسی قرار می‌گیرد، محل هزینه کردن و خرج کردن این مقادیر و نحوه بازپرداخت بدهیها است. با مدیریت موارد فوق محل هزینه‌ها را بهینه کرده و بازپرداخت بدهی‌های اولویت بندی می‌شود.
تعهدات مالی و بدهیها یکی از مواردی است که در حال حاضر همه ما به آن گرفتار هستیم ولی کمتر به مشکلات آن توجه می‌کنیم. داشتن بدهی را در زندگی امروزه بسیار عادی می‌دانیم و زندگی بدون بدهی را فقط برای افراد بسیار ثروتمند ممکن می‌دانیم.
از مهم‌ترین بدهی‌های فردی می‌توان موارد زیر را نام برد:
- بدهی وام خرید خانه
- بدهی وام تحصیلی
- بدهی به کارت‌های اعتباری
- بدهی به Line of Credit
- بدهی به خریدهای مدت دار از فروشگاه بزرگ
- بدهی به اشخاص
به آنچه که باید توجه شود، ارزشی یا مشکلی است که هر بدهی به‌دنبال می‌آورد. به‌طور مثال، استفاده از وام خرید خانه این امکان را فراهم می‌کند که وام گیرنده، مالک خانه شود و با افزایش بهای آن ارزش افزوده مناسبی را برای مالک به همراه آورد. ولی بدهی به کارت‌های اعتباری با بهره بالا، موجب می‌گردد تا میزان بدهی فرد با گذشت زمان افزایش یابد. به همین جهت بدهیها را در دو گروه زیر تقسیم‌بندی می‌کنند:
بدهی بد (Bad debt) به بدهی گفته می‌شود که دارای بهره بالایی بوده و محل هزینه کردن آن‌ها دارای ارزش افزوده نباشد(مانند بدهی به کارت‌های اعتباری). در مقابل بدهی بد، بدهی خوب (Good debt) بدهی است که دارای بهره پایین بوده و برای سرمایه‌گذاریی‌هایی نظیر خرید خانه، گردش مالی مورد نیاز یک تجارت یا سرمایه‌گذاری خاص با درآمد مناسب استفاده شده‌اند.
در مدیریت بدهیها سعی می‌شود تا بدهی‌های بد هرچه سریعتر بازپرداخت شده و تا حد امکان سهم بدهی‌های خوب در مجموع بدهیها افزایش یابد. برای این منظور از راهکارهای زیر کمک گرفته می‌شود:
- بازپرداخت سریع بدهی‌های با بهره بالا
- گرفتن وام با بهره پایین و بازپرداخت بدهی‌های با بهره بالا
- تجمیع بدهیها در بدهی‌های با بهره پایین