محمدصادق نامی اصفهانی
میرزا سید محمدصادق موسوی اصفهانی (درگذشت ۱۲۰۴ قمری) متخلص به «نامی»، منشی و وقایعنگار کریمخان زند و شاعر است. وی مؤلف تاریخ گیتیگشا با موضوع تاریخ دوره زندیه است. این کتاب اولین بار در ۱۳۱۷ با تصحیح و مقدمه سعید نفیسی منتشر شدهاست. نامی پنج مثنوی خمسه به تقلید از خمسه نظامی با عنوان «نامی نامه» سروده که مشتمل است بر: درج گهر، خسرو و شیرین، لیلی و مجنون، وامق و عذرا، یوسف و زلیخا. نسخ خطی چهار مثنوی او موجود است، ولی از یوسف و زلیخای او نشانی در دست نیست. او در شعر طبعی روان داشت و در انجمن ادبی صباحی شرکت میکرد و از شاعران طرفدار سبک بازگشت بود.پس از درگیریهای فراوان زندیه و قاجاریه خصوصا آقامحمدخان قاجار با جعفرخان زند و لطفعلی خان زند و انقراض سلسله زندیه، نامی مورد بی اعتنایی قرار گرفته و به فقر و فاقه مبتلا شد و در خوردن افیون افراط کرد تا اینکه در سال ۱۲۰۴ قمری از دنیا رفت.
میرزا محمد صادق موسوی اصفهانی | |
---|---|
زادهٔ | اصفهان |
درگذشت | ۱۲۰۴ قمری |
ملیت | ایرانی |
پیشه | شعر فارسی و تاریخ |
دوران | زندیه |
آثار | تاریخ گیتی گشا و نامی نامه |
عنوان | نامی اصفهانی |
دین | اسلام |
مذهب | شیعه |
منابع
- ↑ ذاکرالحسینی، محسن (تابستان ۱۳۸۳). «وامق و عذرای نامی اصفهانی». فصلنامه نامه فرهنگستان (علمی-پژوهشی/ISC). تهران: فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی (۲۳): ۱۳۶.