مجمع‌الجزایر سنت پیتر و سنت پاول
مجمع‌الجزایر سنت پیتر و سنت پاول (پرتغالی: Arquipélago de São Pedro e São Paulo) مجموعه‌ای شامل ۱۵ جزیره خرد و سنگی است که در بخش استوایی اقیانوس اطلس مرکزی قرار دارد. این مجمع‌الجزایر در منطقه همگرایی درون‌گرمسیری اقیانوس اطلس قرار دارد که با ویژگی‌هایی مانند بادهای متناوب و رعد و برق‌های محلی شناخته می‌شود. این جزایر حدود ۹۴۰ کیلومتر با نزدیک‌ترین نقطه خاک اصلی آمریکای جنوبی (شمال‌شرقی شهر ساحلی توروس در برزیل) فاصله دارد و در فاصله ۶۲۵ کیلومتری شمال شرقی مجمع‌الجزایر فرناندو د نوروها، ۹۹۰ کیلومتری شهر ناتال و ۱٬۸۲۴ کیلومتری ساحل غربی آفریقا فاصله دارد. این مجمع‌الجزایر متعلق به برزیل بوده و از نظر تقسیمات کشوری بخشی از ناحیه ایالتی فرناندو د نوروها در ایالت پرنامبوکو است.
ایستگاه علمی نیروی دریایی برزیل در مجمع‌الجزایر سنت پیتر و سنت پاول | |
| جغرافیا | |
|---|---|
| مکان | اقیانوس اطلس |
| مجمع‌الجزایر | Arquipélago de São Pedro e São Paulo |
| مجموع جزیره‌ها | ۱۵ |
| جزیره‌های مهم | بلمونته، چلنجر، نوردسته، کابرال، ساوت |
| مساحت | ۱۵٬۰۰۰ متر مربع (۱۶۰٬۰۰۰ فوت مربع) |
| بیشترین ارتفاع | ۱۷ متر (۵۶ پا) |
| کشور | |
برزیل | |
| تقسیمات کشوری | |
| Region | منطقه شمال شرقی برزیل |
| State | پرنامبوکو |
| جمعیت‌شناسی | |
| جمعیت | ۴ |
| اطلاعات زمانی | |
| وبگاه | |
در سال ۱۹۸۶ این مجمع‌الجزایر به عنوان منطقه حفاظت‌شده زیست‌محیطی معرفی شد و اکنون بخشی از منطقه حفاظت‌شده زیست‌محیطی فرناندو د نوروها به‌شمار می‌رود. از سال ۱۹۹۸ نیروی دریایی برزیل یک پایگاه پژوهشی دائمی در این مجمع‌الجزایر برپا کرده‌است. فعالیت اقتصادی اصلی در این مجمع‌الجزایر صید ماهی تن است.