متروی پاریس
متروی پاریس (به فرانسوی: Métro de Paris) بخشی از سامانه ترابری شهری پاریس است که در فرانسه آن را به نام متروپولیتن مینامند. آثار معماری به سبک هنر نو موجود در این مترو شهرت جهانی دارد.
| مترو پاریس | |||
|---|---|---|---|
| اطلاعات | |||
| مالک | سازمان ترابری خودگردان پاریس | ||
| مکان | شهر پاریس | ||
| نوعی ترابری | قطار شهری | ||
| تعداد خطوط | ۱۴ | ||
| تعداد ایستگاهها | ۳۰۳ | ||
| مسافران روزانه | ۴.۲۱ میلیون (۲۰۱۲) | ||
| مسافران سالانه | ۱.۵۲۷ میلیارد (۲۰۱۳) | ||
| اداره | |||
| آغاز بهرهبرداری | ۱۹ ژوئیه ۱۹۰۰ | ||
| ادارهکننده(ها) | سازمان ترابری خودگردان پاریس | ||
| تعداد قطارها | ۷۰۰ | ||
| فنی | |||
| طول سیستم | ۲۱۴ کیلومتر (۱۳۳ مایل) | ||
| اندازه ریل | ۱٬۴۳۵ mm (4 ft 8 ⁄2 in) (ریل استاندارد) | ||
| |||
مترو پاریس شامل ۱۴ خط عموماً زیرزمینی به درازا ۲۱۴ کیلومتر میباشد. در مجموع، این خطها دارا ۳۰۳ ایستگاه است که با توجه به کاربرد چندگانه بعضی از ایستگاهها در ۲ یا چند خط، تعداد کل ایستگاهها به ۳۸۴ ایستگاه میرسد.
مترو پاریس بیشترین فضا ایستگاهها را در بین متروها جهان داراست. مجموع مساحت ۲۴۵ ایستگاه این مترو به ۴۱ کیلومتر مربع میرسد.
خطوط از شماره ۱ تا ۱۴ نامگذاری شدهاند. علاوه بر این ۱۴ خط متروی پاریس شامل ۲ خط کوچک نیز میشود. این ۲ خط در واقع بخشی از خطوط ۳ و ۷ میباشند که به صورت مستقل کار میکنند.
متروی پاریس پس از متروی مسکو پرکارترین مترو اروپا محسوب میشود. این مترو روزانه بیش از ۴٫۵ میلیون نفر را جابجا میکند. در سال ۲۰۰۶ متروی پاریس ۱٬۴۰۹ میلیارد نفر را جابجا نموده است که مقام ششم پر مسافرترین مترو جهان را داراست.
ایستگاه شاتله لهآل بزرگترین ایستگاه مترو جهان است که جزء مترو پاریس محسوب میشود.
متروی پاریس از نظر طول با ۲۱۴ کیلومتر سومین مترو گسترده جهان است.
متروی پاریس در سال ۱۹۰۰ به مناسبت نمایشگاه جهانی به بهرهبرداری رسید.
تاریخچه
نخستین خط متروی پاریس در سال ۱۹۰۰ به خاطر نزدیک شدن پنجمین نمایشگاه جهانی در پاریس راه اندازی شدی.ساخت مترو تا جنگ جهانی اول به سرعت گسترش یافت و زیرسازیها تا دهه ۱۹۲۰ تکمیل شد. اتصال به حومه و احداث خط 11 مربوط به دهه ۱۹۳۰ بود. جنگ جهانی دوم ۱۹۴۵ - ۱۹۳۹ بیشترین تاثیر را روی مترو گذاشت. خدمات محدود شد و بسیاری ایستگاهها حتی تا دهه ۱۹۶۰ بسته شدند.با افزایش ناگهانی جمعیت طی سالهای ۱۹۵۰ تا مترو در ساعاتی از روز با ازدحام جمعیت مواجه شد و فاصله کم بین ایستگاهها موجب کندی شبکه شد. پاریس به عنوان راه حل خطهای حومه را در دهه ۱۹۶۰ به قسمتهای جدید در مرکز شهر اتصال داد.خطهای ۷، ۸و ۹ قسمتهای تجاری و اداری را به مناطق مسکونی شمال- شرق و جنوب- غرب متصل میکنند.در اکتبر ۱۹۹۸ خط ۱۴ افتتاح شد که در طول 63 سال اولین خطی کاملاً جدید بود و هنوز هم تنها خط کاملاً اتوماتیک در کل شبکه است.
روشهای دسترسی
فروش بلیت به دو صورت ساده و هوشمند انجام میگیرد که از طریق کیوسکها و هم به صورت خودکار قابل تهیه است. بلیت استاندارد برای یکبار سفر که در اتوبوس و تراموا نیز قابل استفاده است ١.٨ یورو میباشد . بلیتها به صورت روزانه، هفتگی، ماهانه و سالانه هستند. در حال حاضر بیشتر شهروندان پاریس داری کارت ناویگو NaviGo هستند که میتوان آن را به صورت هفتگی ماهانه و فصلی شارژ کرد
کارتهای سفر یک روزه، دو روزه سه یا پنج روزه بیشتر برای توریستها در نظر گرفته شده است. البته بهتر است در صورتی که سفرتان از روز دوشنبه آغاز میشود و بیش از ۵ روز ادامه دارد، از کارت هفتگی که شامل ۱۰% تخفیف است، استفاده کنید.
بلیت مخصوص تعطیلات آخر هفته برای جوانان زیر ۲۶ سال فقط روزهای شنبه و یک شنبه معتبر است. قیمت آن برای مناطق ۳-۱، ۳٫۳۰ فرانک و برای مناطق ۶-۱ و نیز سایر مناطق ۸٫۲۰ فرانک است.
نقشه
خطها
| نام خط | افتتاح | آخرین توسعه | ایستگاهها | طول | متوسط داخل ایستگاه | جابهجایی (سالیانه) | ایستگاههای پایانی | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| خط ۱ | ۱۹۰۰ | ۱۹۹۲ | ۲۵ | ۱۶.۶ کیلومتر / ۱۰.۳ مایل | ۶۹۲ متر | ۲۱۳٬۹۲۱٬۴۰۸ | La Défense Château de Vincennes |
| خط ۲ | ۱۹۰۰ | ۱۹۰۳ | ۲۵ | ۱۲.۳ کیلومتر / ۷.۷ مایل | ۵۱۳ متر | ۹۵٬۹۴۵٬۵۰۳ | Porte Dauphine Nation |
| خط ۳ | ۱۹۰۴ | ۱۹۷۱ | ۲۵ | ۱۱.۷ کیلومتر / ۷.۳ مایل | ۴۸۸ متر | ۹۱٬۶۵۵٬۶۵۹ | Pont de Levallois Gallieni |
| خط ۳بیس | ۱۹۷۱ | ۱۹۷۱ | ۴ | ۱.۳ کیلومتر / ۰.۸ مایل | ۴۳۳ متر | Porte des Lilas Gambetta | |
| خط ۴ | ۱۹۰۸ | ۲۰۱۳ | ۲۷ | ۱۲.۱ کیلومتر / ۶.۶ مایل | ۴۲۴ متر | ۱۵۵٬۳۴۸٬۶۰۸ | Porte de Clignancourt Mairie de Montrouge |
| خط ۵ | ۱۹۰۶ | ۱۹۸۵ | ۲۲ | ۱۴.۶ کیلومتر / ۹.۱ مایل | ۶۹۵ متر | ۹۲٬۷۷۸٬۸۷۰ | Bobigny Place d'Italie |
| خط ۶ | ۱۹۰۹ | ۱۹۴۲ | ۲۸ | ۱۳.۶ کیلومتر / ۸.۵ مایل | ۵۰۴ متر | ۱۰۴٬۱۰۲٬۳۷۰ | ایستگاه متروی شارل دوگل - اتوال Nation |
| خط ۷ | ۱۹۱۰ | ۱۹۸۷ | ۳۸ | ۲۲.۴ کیلومتر / ۱۳.۹ مایل | ۶۰۵ متر | ۱۲۱٬۳۴۱٬۸۳۳ | La Courneuve Villejuif Mairie d'Ivry |
| خط ۷بیس | ۱۹۶۷ | ۱۹۶۷ | ۸ | ۳.۱ کیلومتر / ۱.۹ مایل | ۴۴۳ متر | Louis Blanc Pré Saint-Gervais | |
| خط ۸ | ۱۹۱۳ | ۲۰۱۱ | ۳۸ | ۲۳.۴ کیلومتر / ۱۳.۸ مایل | ۶۱۴ متر | ۹۲٬۰۴۱٬۱۳۵ | Balard Pointe du Lac |
| خط ۹ | ۱۹۲۲ | ۱۹۳۷ | ۳۷ | ۱۹.۶ کیلومتر / ۱۲.۲ مایل | ۵۴۴ متر | ۱۱۹٬۸۸۵٬۸۷۸ | Pont de Sèvres Mairie de Montreuil |
| خط ۱۰ | ۱۹۲۳ | ۱۹۸۱ | ۲۳ | ۱۱.۷ کیلومتر / ۷.۳ مایل | ۵۳۲ متر | ۴۰٬۴۱۱٬۳۴۱ | Boulogne Gare d'Austerlitz |
| خط ۱۱ | ۱۹۳۵ | ۱۹۳۷ | ۱۳ | ۶.۳ کیلومتر / ۳.۹ مایل | ۵۲۵ متر | ۴۶٬۸۵۴٬۷۹۷ | Châtelet Mairie des Lilas |
| خط ۱۲ | ۱۹۱۰ | ۲۰۱۲ | ۲۹ | ۱۳.۹ کیلومتر / ۸.۶ مایل | ۵۱۵ متر | ۸۱٬۴۰۹٬۴۲۱ | Front Populaire Mairie d'Issy |
| خط ۱۳ | ۱۹۱۱ | ۲۰۰۸ | ۳۲ | ۲۴.۳ کیلومتر / ۱۵.۰ مایل | ۷۷۶ متر | ۱۱۴٬۸۲۱٬۱۶۶ | Châtillon - Montrouge Saint-Denis Les Courtilles |
| خط ۱۴ | ۱۹۹۸ | ۲۰۰۷ | ۹ | ۹ کیلومتر / ۵.۶ مایل | ۱,۱۲۹ متر | ۶۲٬۴۶۹٬۵۰۲ | Saint-Lazare Olympiades |
نگارخانه
منابع
- ↑ "The Network - The Metro: a Parisian institution". RATP. Archived from the original on 18 February 2017. Retrieved 2014-01-29.
- ↑ "Activity Report 2012" (pdf). STIF. p. 20. Retrieved 2014-03-21.
- ↑ STIF Annual report
- ↑ "Brief history of the Paris metro". france.fr - The official website of France. Archived from the original on 26 September 2013. Retrieved 2013-09-21.
- ↑ "Les transport en commun en chiffres en Ile-de-France" (PDF) (به فرانسوی). Archived from the original (PDF) on 28 February 2008. Retrieved 15-08-2008.
- ↑ « Metro Features List » on metrobits.org
- ↑ "Efficacite_de_lentreprise" (PDF) (به فرانسوی). Archived from the original (PDF) on 11 April 2008. Retrieved 15-08-2008.
- ↑ "REAMENAGEMENT DU POLE RER CHATELET-LES HALLES" (PDF) (به فرانسوی). Archived from the original (PDF) on 15 February 2010. Retrieved 15-08-2008.
- ↑ "Châtelet-Les Halles" (به انگلیسی). Retrieved 15-08-2008.
- ↑ "List of urban rail systems by length - Wikipedia, the free encyclopedia" (به انگلیسی). Retrieved 22-09-2008.
- ↑ Lines ۱۲ and ۱۳ were originally built as part of the Nord-Sud network (as lines A and B respectively).
- Bindi, A., & Lefeuvre, D. (1990). Le Métro de Paris : Histoire d'hier à demain, Rennes : Ouest-France. ISBN 2-7373-0204-8. (French)
- Descouturelle, Frédéric, et al. (2003). Le métropolitain d'Hector Guimard. Somogy. ISBN 2-85056-815-5. (French)
- Gaillard, M. (1991). Du Madeleine-Bastille à Météor : Histoire des transports Parisiens, Amiens : Martelle. ISBN 2-87890-013-8. (French)
- Hovey, Tamara. Paris Underground, New York: Orchard Books, 1991. ISBN 0-531-05931-6.
- Lamming, C.(2001) Métro insolite, Paris : Parigramme, ISBN 2-84096-190-3.
- Ovenden, Mark. Paris Metro Style in map and station design, London: Capital Transport, 2008. ISBN 978-1-85414-322-8.