مترجم مبدأ به مبدأ

کامپایلر مبدا به مبدا یا مترجم مبدا به مبدا، مترجمی است که کد یک برنامه را به عنوان ورودی می‌گیرد و کد همان برنامه را به یک زبان برنامه‌نویسی دیگر به عنوان خروجی به ما برمی‌گرداند. تفاوت مترجم‌های مبدا به مبدا با مترجم‌های سنتی در این است که مترجم‌های مبدا به مبدا عملیات ترجمه را بین دو زبان برنامه‌نویسی هم‌سطح انجام می‌دهند، اما مترجم‌های سنتی یک زبان سطح بالا را به یک زبان سطح پایین تبدیل می‌کنند. برای مثال، یک مترجم مبدا به مبدا برنامه‌ای را از زبان پاسکال به سی تبدیل می‌کند. یک کامپایلر موازی‌ساز خودکار به صورت مداوم یک برنامۀ سطح بالا را به عنوان ورودی می‌گیرد و در کنار تبدیل کد، آن را با یادداشت‌های کد موازی (مثل OpenMP) یا ساختارهای زبان (مثل دستور forall در فورترن) حاشیه‌نویسی می‌کند.

هدف دیگر از ترجمۀ مبدا به مبدا، ترجمۀ کد به ارث رسیده برای استفاده از نسخۀ بعدی زبان برنامه‌نویسی زمینه یا یک API (رابط برنامه‌نویسی نرم‌افزار) که با نسخه‌های قبل سازگار نیست، می‌باشد. همینطور به صورت خودکار تغییرات داخلی را روی برنامه‌ها اعمال می‌کند که مزیتی برای برنامه‌هایی است که مفسر اصلی، کنترلی روی آن‌ها ندارد (برای مثال تبدیل کد یک برنامه از پایتون 2 به پایتون 3 یا تبدیل یک برنامه از API قدیمی به API جدید) یا وقتی سایز برنامه، تغییر کد به صورت دستی را زمان‌بر و غیر عملی می‌کند.

کامپایلرهای مبدا به مبدا ممکن است کد تبدیل شده را بسیار شبیه کد اولیه حفظ کنند (به منظور راحتی توسعه و خطایابی کد اولیه)، یا ممکن است ساختار کد را به صورتی تغییر دهند که کد ترجمه شده هیچ شباهتی به کد اولیه نداشته باشد.