مارتین دیویس
ریاضیدان آمریکایی
مارتین دِیویس (به انگلیسی: Martin Davis)، متولد ۱۹۲۸، ریاضیدانی آمریکایی و استاد بازنشستهٔ دانشگاه نیویورک است. دیویس در سال ۱۹۵۰ در دانشگاه پرینستون زیر نظر آلونزو چرچ دکترا گرفته است. عمدهٔ شهرت او در منطق ریاضی بابت سهم ویژهاش در اثباتِ حلناپذیریِ مسئلهٔ دهم هیلبرت است.
| مارتین دیویس | |
|---|---|
| زادهٔ | 1928 (۹۴–۹۵ سال) نیویورک |
| ملیت | ایالات متحده آمریکا |
| محل تحصیل | دانشگاه پرینستون |
| شناختهشده برای | Davis–Putnam algorithm DPLL algorithm work on مسئله دهم هیلبرت |
| جایزه(ها) | Chauvenet Prize (1975) |
| پیشینه علمی | |
| محل کار | دانشگاه نیویورک |
| پایاننامه | On the Theory of Recursive Unsolvability (۱۹۵۰) |
| استاد راهنما | آلونزو چرچ |
| دانشجویان دکتری | John Denes, Robert Di Paola, Thomas Emerson, Ronald Fechter, Richard Gostanian, Keith Harrow, Barry Jacobs, Jean-Pierre Keller, Moshe Koppel, David Linfield, Donald W. Loveland, Eugenio Omodeo, Donald Perlis, Alberto Policriti, Richard Rosenberg, Edward Schwartz, Ron Sigal, Eric Wagner, Martin Zuckerman |
دیویس در ۱۹۷۵ برندهٔ جایزهٔ لروی استیل شده است.
آثار
- Davis, Martin (1973). Hilbert's tenth problem is unsolvable. The American Mathematical Monthly, 80: 233-269.
- مارتین دیویس و روبن هرش، «مسألهٔ دهم هیلبرت»، ترجمهٔ محمد جلوداریممقانی، نشر ریاضی، سال ۱، شمارهٔ ۲ (مرداد ۱۳۶۷)، صص. ۱۱۶-۱۰۹.
منابع
- ↑ «The Leroy P Steele Prize of the AMS». بایگانیشده از اصلی در ۶ دسامبر ۲۰۱۶. دریافتشده در ۱۸ ژانویه ۲۰۱۷.