لیلا صادقی

لیلا صادقی تحصیلات متوسطهٔ خود را در رشتهٔ ادبیات و علوم انسانی آغاز کرد، و سپس در ۱۳۷۴ در مقطع کارشناسی ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبایی به تحصیل ادامه داد. بعد از چاپ کتاب اولش، ضمیر چهارم شخص مفرد (۱۳۷۹) وارد عرصهٔ ادبیات داستانی شد. پس از انتشار مجموعه داستان وقتم کن که بگذرم (۱۳۸۰) و اگه اون لیلاست، پس من کی‌ام؟! (۱۳۸۱)، به دلیل ویژگی‌های تصویری، بینامتنی و فراروی از سنت‌های داستان‌نویسی، نام او به عنوان نویسنده‌ای هنجارگریز در ادبیات داستانی شناخته شد.

در ۱۳۸۱ او تحصیل در رشتهٔ مترجمی انگلیسی را در دانشگاه آزاد آغاز کرد و در ۱۳۸۵ به تحصیل در رشتهٔ زبان‌شناسی همگانی در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه علامه طباطبایی ادامه داد. او در مهرماه ۱۳۸۸ از پایان‌نامه خود با عنوان «کارکرد گفتمانی سکوت در داستان کوتاه» دفاع کرد. کتابی برگرفته از پایان‌نامه‌اش در سال ۱۳۹۲ منتشر شد. این کتاب در سال ۱۳۹۳ نامزد دریافت جایزهٔ جلال آل احمد در بخش نقد ادبی و همچنین نامزد دریافت کتاب سال شد. او در مهر ۱۳۹۴ از دورهٔ دکتری زبان‌شناسی دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد.

لیلا صادقی در سال ۹۸ و در تداکس‌تهران زنان ۲۰۱۹ در خصوص این موضوع صحبت کرد که چرا ادبیات در زندگی ما اهمیت دارد؟ خانم صادقی در این سخنرانی با بیان مثال‌های از سراسر دنیا و با اشاره به قصه‌گو بودن انسان، به‌توان ادبیات در توانمند کردن انسان پرداخت.

همچنین مجموعه شعر-داستان از غلط‌های نحوی معذورم (۱۳۹۰) که شامل شعرهای دوره‌های مختلف زندگی اوست، با قالبی نو ارائه شد که تلفیق دو جهان شعر و داستان به صورت دو کتاب در یک کتاب با دو طرح روی جلد بود. مجموعه شعر-داستان دیگری از او در سال ۱۳۹۲ به انتشار رسید به نام گریز از مرکز که تلفیقی از ژانر شعر و داستان و تصاویر کیوان مهجور، نقاش ایرانی ساکن کانادا است. در این کتاب، روایت سیمرغ منطق الطیر با بیانی امروزی و با نگاهی جدید به روایت سی بادبادکی که قصد رسیدن به کوه قاف را دارند، تغییر داده می‌شود. این کتاب در سال ۱۳۹۳ نامزد دریافت جایزه شعر خبرنگاران شد.

از دیگر آثار صادقی، رمان پریدن به روایت رنگ است که به گفته او در سال ۱۳۸۸ نگارش آن پایان یافت اما به دلایل مختلف انتشار آن به طول انجامید و در ۱۳۹۳ منتشر شد.

او پرونده‌ای برای نقد و بررسی آثار ابراهیم گلستان در مجلهٔ نافه منتشر کرده‌است و نیز نشست‌های نشانه‌شناسی ادبیات داستانی را در سال‌های ۱۳۹۲ و ۱۳۹۳ برگزار کرد که ماحصل آن نشست‌ها دو کتاب به نام‌های نشانه‌شناسی و نقد ادبیات داستانی معاصر: بررسی آثار ابراهیم گلستان و جلال آل احمد و نشانه‌شناسی و نقد ادبیات داستانی معاصر: بررسی آثار سیمین دانشور و صادق چوبک است.

• ضمیر چهارم شخص مفرد، (داستان)، نشر هامون، ۱۳۷۹
• وقتم کن که بگذرم، (داستان)، انتشارات نیلوفر، ۱۳۸۱
• اگه اون لیلاست، پس من کی‌ام؟!، (داستان)، نشر آوامسرا، ۱۳۸۱
• وهم بزرگ: من زیر نظرم! (برگردان)، نوشتهٔ مارک استانلی بوبین، نشر آوامسرا، ۱۳۸۱
• داستان‌هایی برعکس، (ابر رمان)، انتشارات نگاه، ۱۳۸۸
• از غلط‌های نحوی معذورم، (شعر-داستان)، نشر ثالث، ۱۳۹۰
• کارکرد گفتمانی سکوت در داستان کوتاه ایرانی معاصر، (تألیف: زبان‌شناسی ادبی)، نقش جهان، ۱۳۹۲
• گریز از مرکز، (شعر-داستان)، تهران: انتشارات مروارید، ۱۳۹۲
• نشانه شناسی و نقد ادبیات داستانی معاصر: بررسی و نقد آثار ابراهیم گلستان و جلال آل احمد، نشر سخن، ۱۳۹۲
• نشانه شناسی و نقد ادبیات داستانی معاصر: بررسی و نقد آثار صادق چوبک و سیمین دانشور، نشر سخن،  ۱۳۹۳
• پریدن به روایت رنگ، (رمان)، ۱۳۹۳
• آ، (رمان)، ۱۳۹۷
• نقد ادبی با رویکرد شناختی، (سه جلد)، ۱۴۰۰

ترجمه

• در جستجوی نشانه‌ها: نشانه‌شناسی، ادبیات، واسازی، جاناتان کالر، به همراه تینا امرالهی، فرزان سجودی (ویراستار)، تهران: علم، ۱۳۸۸
• استعاره و مجاز با رویکرد شناختی، (برگردان مجموعه مقالات)، به همراه فرزان سجودی، و تینا امراللهی، نشر خوارزمی (نقش جهان)، ۱۳۹۰
• درآمدی بر شعرشناسی شناختی، پیتر استاکول، نشر مروارید، ۱۳۹۳

• وبگاه سخن
• خبرگزاری کتاب ایران
• خبرگزاری فارس
• در وبگاه نویسنده: مقالات، ضمیر چهارم شخص مفرد، وقتم کن که بگذرم، اگه اون لیلا ست، پس من کی‌ام؟!، وهم بزرگ: من زیر نظرم!، داستان‌هایی برعکس،از غلط‌های نحوی معذورم، در جستجوی نشانه‌ها: نشانه‌شناسی، ادبیات، واسازی، استعاره و مجاز با رویکرد شناختی