لودوفیکو اسفورزا
لودوویکو ماریا اسفُورزا (ایتالیایی: Ludovico Maria Sforza; ۲۷ ژوئیهٔ ۱۴۵۲ – ۲۷ مهٔ ۱۵۰۸) همچنین شناخته شده با نام لودوویکو ایل مُرو; یک دولتمرد و دوک میلان از ۱۴۹۴ تا ۱۴۹۹ بود که پس از مرگ برادرزادهاش جیان گالزو اسفُورزا به این مقام رسید.
| لودوویکو اسفورزا Ludovico Sforza | |
|---|---|
| Duke of Milan | |
| حکومت | ۱۴۹۴–۱۴۹۹ |
| همسر(ان) | Beatrice d'Este |
| فرزند
ماسیمیلیانو سفورزا Francesco II Sforza Giovanni Paolo (illegitimate) Bianca Sforza (illegitimate) | |
| پدر | Francesco I Sforza |
| مادر | Bianca Maria Visconti |
| زاده | ۲۷ ژوئیهٔ ۱۴۵۲ وجوانو |
| درگذشته | ۲۷ مهٔ ۱۵۰۸ (۵۵ سال) لوش |
| امضاء | Unterschrift_Ludovico_Sforza.jpg |
| امضاء | |
لودوویکو اسفورزا اثر جیووانی امبروگیو ده پردیس.
لودوویکو اسفورزا عضو خانواده اسفورزا و چهارمین پسر فرانچسکو اسفورزا اول بود. او به عنوان یکی از حامیان لئوناردو دا وینچی و دیگر هنرمندان و هدایت نهاییترین و سازندهترین مرحله از رنسانس میلان مشهور است. او احتمالاً بیشتر به عنوان مردی که تابلوی شام آخر را سفارش داده شناخته شده است.
جستارهای وابسته
- لئوناردو دا وینچی
- تابلوی شام آخر
پانویس
- ↑ "Il Moro" literally means "The Moors", an لقب said by Francesco Guicciardini to have been given to Ludovico because of his dark complexion.