لوئیس مامفورد

مامفورد در یک مدل ارگانیکی از فناوری در برابر کلان فن، مفهوم زیست فن را ارائه داد. وی معتقد بود که سیستم‌های ارگانیک خودشان را بر موازین کیفی، فراوانی، وسعت و آزادی از انبوه و ازدحام و معیارهای کمّی سوق می‌دهند.

مامفورد در کتاب فنون و تمدن، فناوری را دارای دو بخش می‌دانست؛ پلی تکنیک و مونو تکنیک

او چند فنی را مجموعه ای از شیوه‌های مختلف فناوری می‌دانست که درون شبکه ای واحد، مسائل و مشکلات مردم را از میان برمی‌دارد. وی همچنین تک فنی را گونه ای از فناوری می‌دانست که در مسیر خود و تنها در راستای پیشرفت خود گام برمی‌دارد و حتی به مردم تعرض می‌کند.

مامفورد همچنین روی سازمان‌ها و تشکیلات بزرگی در دوره‌های و شرایط کلان ماشین که انسان را به عنوان بخشی از یک ماشین می‌دانند بحث کرده و معتقد بود که ساختن اهرام، امپراتوری رم و ارتش جنگ‌های جهانی نیز نمونه ای از چنین کلان ماشین‌ها هستند.

بر این پایه، لوئیس مامفورد تمدن انسانی را به سه دوره تاریخی تقسیم کرد:

• ائوتکنیک، آغازه فنی-سده‌های میانی
• پالئو تکنیک، دیرینه فنی-انقلاب صنعتی
• نئو تکنیک، نو فنی - دوران متأخر و کنونی

• «Lewis Mumford». دریافت‌شده در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۴.