قلعه سریزد
دژ سریزد مربوط به دوره ساسانیان است و در شهرستان مهریز، روستای سریزد واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۷ خرداد ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۱۰۸۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
| قلعه سر یزد | |
|---|---|
| نام | قلعه سر یزد |
| کشور | ایران |
| استان | استان یزد |
| شهرستان | شهرستان مهریز |
| اطلاعات اثر | |
| کاربری | قلعه |
| دیرینگی | دوره ساسانیان |
| دورهٔ ساخت اثر | دوره ساسانیان |
| اطلاعات ثبتی | |
| شمارهٔ ثبت | ۱۰۸۴ |
| تاریخ ثبت ملی | ۲۷ خرداد ۱۳۵۴ |
| اطلاعات بازدید | |
| امکان بازدید | نیاز به تهیه بلیط دارد |
قدمت قلعه سریزد به حکومت ساسانیان می‌رسد. این قلعه در قدیم کاربرد نظامی نداشته و از آن به عنوان ذخیره‌سازی غلات و مواد غذایی استفاده می‌شده‌است. علاوه بر غلات، روستاییان نیز در مواقع هجوم و غارت، پول، طلا و زیورآلات خود را در این قلعه نگهداری می‌کرده‌اند. گرداگرد این بنا، خندقی به عرض تقریبی ۶ متر و عمق تقریبی ۳ تا ۴ متر وجود دارد که اولین لایه دفاعی قلعه محسوب می‌شده‌است. علاوه بر آن، این قلعه دارای دو دیوار متحدالمرکز تودر تو با برج و باروهایی بلند است که توسط خندق محصور شده‌است.
همچنین قلعه دارای دو درب بوده که یکی به عنوان درب اصلی و دیگری به عنوان درب پشتیبان محسوب می‌شده‌است. درب اصلی متجرک بوده و به وسیله طناب و قرقره‌هایی از سمت پایین به بالا باز و بسته می‌شده‌است. زمانی در اصلی توسط دشمن شکسته می‌شد و دشمن به درون قلعه راه می‌یافت، در دوم قلعه بسته می‌شد.
در داخل قلعه اتاق‌های فراوانی وجود داشت که هر کدام دارای درب و کلید مجزا بود و مردم از آن برای نگهداری و ذخیره‌سازی اشیاء گران بهایشان مانند: طلا، پول، جواهرات و حتی غلات مورد استفاده قرار می‌گرفت.
قلعه یک چاه در خیابان اصلی دارد. زمانی که قلعه سریزد توسط دشمن تسخیر می‌شد، از چاه به‌عنوان مخفیگاه زنان و کودکان استفاده می‌شد. همچنین از آب چاه برای شستشو استفاده می‌کردند.
نگارخانه
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایران‌شهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
- ↑ «قلعه سریزد، از مکان‌های دیدنی در یزد». خبرگزاری صداوسیما. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۲-۲۵.
- ↑ «قلعه سریزد». کجارو. دریافت‌شده در ۲۵ فوریه ۲۰۱۹.