قالی یلمه
قالی یلمه، گونه ای از قالی های ایرانی است که توسط ایل قشقایی ساکن در شیراز و اصفهان و چهارمحال بافت می شود.این قالی‌ها دارای رنگ ثابتی است و معمولاً از نه رنگ در بافت آنها استفاده می‌شود که عبارت است از: آبی، لاکی، سبز، سرمه‌ای، سفید، بنفش و سیاه. و دارای تار و پود پشم هستند.که عموم رنگها پایه گیاهی داشته و ترکیب رنگ و نقشه بافت پیوندی نا گسستگی با طبیعت دارند . خواستگاه این فرش طائفه یلمه ای از ایل بزرگ قشقایی است ولی از اولین مکانهای بعد از تخته قاپو روستای علی آباد جمبزه و طالخونچه اولین مکانهای ثابت تهیه مواد و تولید این فرش بوده اند عمده بافندگان این قالی در شهرکها و روستاهای حومه شهرضا مثل علی آباد جمبزه طالخونچه و شهرستان بروجن و توابع و سمیرم و توابع ساکن میباشند
طرح‌های رایج و مرسوم
فرش‌های یلمه بروجن از نظر طرح به سه دسته تقسیم می‌شوند:
- طرح ترنجی یا یک حوض
- طرح شکرلو یا دوحوض
- طرح بندی الوان
ازنظر ظاهر کلیه طرح‌های نوع اول در متن فرش دارای یک ردیف ترنج لوزی شکلند که در مرکز فرش و در امتداد طولی آن قرار گرفته است. طرح‌های نوع دوم نیز دارای این ویژگی خاص هستند، با این تفاوت که در متن کلیه فرش‌ها حداقل دو ردیف ترنج‌های لوزی شکل موازی با یکدیگر به چشم می‌خورد که در امتداد طولی فرش قرار دارند. ترنج‌هایی که در طرح نوع اول و دوم وجود دارند به شکل لوزی و روی لبه‌های آنها نقوش کنگره‌ای شکل به چشم می‌خورد.
قشقایی ها طرح‌های متعلق به خود (ترنجی و شکرلو) را با طرح‌های چهارمحالی بویژه خشتی ادغام کردند و با قرار دادن ترنج‌های لوزی شکل درون قاب‌های فرش‌های خشتی٬ طرح جدیدی را ارائه کردند که بندی الوان نام گرفت.
منابع
- ↑ سودابه درکی پور. «فرش بروجن».
- فرش ایران. فضل الله حشمتی رضوی. چاپ سوم. دفتر پژوهش های فرهنگی. تهران. ۱۳۸۰