فیلیپ آلن شارپ
فیلیپ آلن شارپ (انگلیسی: Phillip Allen Sharp؛ زاده ۶ ژوئن ۱۹۴۴) یک متخصص ژنتیک و زیست شناس مولکولی آمریکایی است که پیرایش RNA را کشف کرد. وی در سال 1993 همراه با ریچارد جی رابرتز موفق به دریافت جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی شدند. شارپ متوجه شد که " ژن ها در یوکاریوت ها به صورت پیوسته نبوده و حاوی قطعاتی به نام اینترون هستند. اینترون ها در مرحله پیرایش RNA از طریق روش های مختلف حذف شده و این امکان را فراهم می سازند که پروتئین های مختلفی از یک توالی DNA تولید شود".
| فیلیپ آلن شارپ | |
|---|---|
شارپ در 2009 | |
| زادهٔ | ۶ ژوئن ۱۹۴۴ (۷۸ سال) فلمت، کنتاکی |
| ملیت | ایالات متحده آمریکا |
| محل تحصیل | Union College دانشگاه ایلینوی در اربانا-شمپین |
| همسر(ها) | Ann Holcombe |
| جایزه(ها) | جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی (۱۹۹۳), نشان ملی علوم (۲۰۰۴) |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | زیستشناس |
| محل کار | مؤسسه فناوری کالیفرنیا Cold Spring Harbor Laboratory مؤسسه فناوری ماساچوست |
| دانشجویان دکتری | اندرو فایر |
تحقیقات
تحقیقات فعلی شارپ بر روی RNA های کوچک و انواع دیگر RNA های غیر کد کننده است. آزمایشگاه وی بر روی شناسایی mRNA های هدف برای میکرو RNA ها (miRNA ها) کار می کند، و یک کلاس از miRNA ها را کشف کرده است که از توالی های مجاور بخش شروع رونویسی تولید می شوند. آزمایشگاه وی همچنین نحوه تنظیم ژن miRNA را در رگ زایی و استرس سلولی بررسی می کند.
منابع
- ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1993». NobelPrize.org (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۲۶.
- ↑ «Phillip A. Sharp». MIT Department of Biology (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۲۶.
- «Phillip Allen Sharp». دریافت‌شده در ۶ مارس ۲۰۱۴.