فنفلورامین
فنفلورامین (به انگلیسی: fenfluramine)
دادههای بالینی | |
---|---|
AHFS/Drugs.com | International Drug Names |
روش مصرف دارو | Oral |
کد ATC | |
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
دادههای فارماکوکینتیک | |
نیمهعمر حذف | 20 hours |
شناسهها | |
| |
شمارهٔ CAS | |
پابکم CID | |
دراگبنک | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEBI | |
ChEMBL | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
ECHA InfoCard | 100.006.616 |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C12H16F3N |
جرم مولی | 231.26 g/mol g·mol |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
(verify) |
رده درمانی: مشتقات آمفتامین
اشکال دارویی: قرص
موارد مصرف
فنفلورامین برای کاهش اشتها مصرف میشود. همچنین درمان کمکی و کوتاهمدت در چاقی اگزوژن (ناشی از پرخوری)، موارد تثبیتنشده اختلالات روانپزشکی مانند کودکان مبتلا به اوتیسم با سطح سروتونین خونی بالا .
مکانیسم اثر
این دارو با اثر بر روی مسیر سروتونین در دستگاه عصبی مرکزی با تخلیه سروتونین و کاهش بازجذبش باعث کاهش متابولیت سروتونین در CSF میشود.
عوارض جانبی
تضعیف مغز استخوان، لکوپنی، گرانولوسیتوز، ریزش مو، گُرگرفتگی، تب، چشم، گوش، حلق و بینی، میدریاز، تاری دید، بیخوابی و پرگوئی، سرگیجه، خوابآلودگی، سردرد، تحریکپذیری، گیجی، تغییرات خلقی، اضطراب ضعف، رویاهای واضح، افسردگی، خستگی، بیحالی، اوفوریا، لرزش، تهوع، استفراغ، بیاشتهائی.
جستارهای وابسته
آمفتامین
منابع
- فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ، ۱۳۸۷