فرهنگ ترکی-ایرانی
فرهنگ ترکی-ایرانی یا سنت ترکی-ایرانی ترکیبی فرهنگی در قرن نهم و دهم میلادی در خراسان بزرگ و فرارود بود که امروزه شامل افغانستان، ایران، ازبکستان، ترکمنستان، تاجیکستان، مناطق جزئی قرقیزستان و قزاقستان می‌باشد. ایرانی بودن این ترکیب فرهنگی از وابستگی زبانی و تمدنی آن به ایران ریشه می‌گرفت و از آن لحاظ ترکی بود که برای نسل‌های متمادی تحت حمایت حاکمان ترک تبار قرار داشت.
فرمان دوزبانه گیخاتو خان در زبان‌های ترکی و فارسی
ریشه
فرهنگ ترکی-ایرانی یکی از شاخه‌های فرهنگ اسلامی است. دیدگاه نخبگان و طبقه حاکم مسلمان نسبت به مفاهیمی همچون تقوا، ثبات و برتری بیشترین تأثیر را بر جهت‌گیری فرهنگی و اجتماعی این نوع فرهنگ داشت.
جستارهای وابسته
- فرهنگ ترکی-مغولی
- فرهنگ هندی-ایرانی
- فلات ایران
منابع
- ↑ Robert L. Canfield, Turko-Persia in historical perspective , Cambridge University Press, 1991
