فاز شلیک (کدگذاری عصبی)

کدهای نورونی متفاوتی برای توضیح چگونگی پردازش و بازنمایی اطلاعات حسی در نورونها پیشنهاد شده است. مثلاً یکی از انواع سنتی و پذیرفته شدهٔ این کدها کدگذاری مبنی بر نرخ است که همان سرعت (نرخ، تعداد یا تواتر) شلیک پتانسیل عمل نورون‌ها می‌باشد. در چنین معیاری تعداد پتانسیل‌های عمل به وجود آمده در یک بازهٔ زمانی مهم است و نه طریقه و الگوی قرار گرفتن این پتانیسل‌های عمل نسبت به یکدیگر در طول زمان. اما اخیراً در مطالعاتی (از قبیل ۱) دیده شده که در برخی مناطق حسی قشر مغز، محرک‌های غنی (و دینامیک) توسط پاسخ نورونها با توجه به فاز نوسانات جاریِ شبکه رمزبندی می‌شوند و نه فقط از نظر شمارش شلیک‌ها (اسپایک‌ها) ی پتانسیل عمل صادر شده. در این نوع رمز عصبی، فاز نوسانات بر مبنای ولتاژ زمینه محلی (پتانسیل میدان محلی) تعیین می‌شود.

این نوع رمز عصبی اغلب به عنوان یک کدگذاری مبتنی بر زمان طبقه‌بندی می‌شود چرا که علاوه بر تعداد اسپایک‌ها موقعیت زمانی آنها را هم تحت عنوان فاز در نظر می‌گیرد. هرچند برچسبِ زمانی مورد استفاده دانه درشت است؛ به این صورت که تنها چهار مقدار گسسته برای فاز در نظر گرفته می‌شود و این تعداد برای نمایش تمام محتویات اطلاعاتی در این نوع رمز کافی است. این فاز بر اساس نوسان‌های آهسته (کم بسامد) می‌باشد (مثلاً یک تا چهار هرتز).

طرح فازِ شلیک، برداشتی از پدیدهٔ تقدم فاز است که در سلول‌های جا(place cells) در هیپوکامپ مشاهده می‌شود.

• (1) Marcelo A. Montemurro، Malte J. Rasch، Yusuke Murayama، Nikos K. Logothetis، Stefano Panzeri، Phase-of-Firing Coding of Natural Visual Stimuli in Primary Visual Cortex، Current Biology، Volume 18، Issue 5، 11 March 2008، Pages 375-380، DOI: 10.1016/j.cub.2008.02.023. [۱]

• کدگذاری عصبی (رمز عصبی،‌ کد نورونی یا کدی نورونی)
• رمزهای زمانی
• پتانسیل میدان محلی
• نوسان‌های عصبی