عبور بی‌ضرر
عبور بی‌ضرر یک مفهوم در کنوانسیون ملل متحد در مورد حقوق دریاها است که به کشتی‌ها اجازه می‌دهد تا برای عبور از آب‌های سرزمینی یک کشور دیگر بر اساس محدودیت‌های خاصی، عبور کند.
- تعریف:
نقشه مناطق دریایی
از خط مبدأ به سمت ساحل: آب‌های داخلی
تا ۱۲ مایل دریایی دورتر از ساحل: آب‌های سرزمینی
۱۲ مایل دریایی دیگر پس از آن: منطقه همجوار
تا ۲۰۰ مایل دریایی دور از ساحل: منطقه انحصاری اقتصادی
فراتر از آب‌های سرزمینی: آب‌های آزاد
تا زمانی که صلح، نظم یا امنیت کشور ساحلی به مخاطره نیفتد، عبور، بی‌ضرر است. چنین عبوری باید منطبق با این کنوانسیون و دیگر پیمان‌های حقوق بین‌الملل باشد.
عبور بی‌ضرر، ادعای مالکیت کشور ساحلی بر آب‌های سرزمینی را به رسمیت می‌شناسد بر خلاف آزادی ناوبری که به‌طور مستقیم آن را نقض می‌کند.
این قانون در ۱۹۵۸ تدوین و در ۱۹۸۲ تأیید شد.
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ UN CLS, Part II
- ↑ Bosco, Joseph A. "Are Freedom of Navigation Operations and Innocent Passage Really the Same?". The Diplomat. Archived from the original on 14 March 2016. Retrieved 2016-03-13.
- ↑ Rothwell, Donald R.; Bateman, W. S. Walter Samuel Grono (2000-11-14). Navigational Rights and Freedoms, and the New Law of the Sea. Martinus Nijhoff Publishers. ISBN 9041114998.
- ↑ Dupuy, René Jean; Vignes, Daniel (1991-10-16). A handbook on the new law of the sea. 2 (1991). Martinus Nijhoff Publishers. ISBN 0-7923-1063-2. Archived from the original on 14 March 2016. Retrieved 9 November 2016.
منابع
- UN Convention on the Law of the Sea, Part II: Section 3 defines "innocent passage"
- Spadi, F. (2001)، "The Bridge on the Strait of Messina: 'Lowering' the Right of Innocent Passage?"، فصلنامه حقوق بین‌الملل و تطبیقی، ۵۰: ۴۱۱–۴۱۹.