کاج داگلاس یا سرخ‌نراد داگلاس با نام علمی (Pseudotsuga menziesii) و نام انگلیسی Douglas fir، نام یک گونه از تیره کاجیان (Pinaceae)، جنس (سرده) سرخ‌نرادها (Pseudotsuga) است. با وجود نام‌های رایج آن، این گیاه، نراد واقعی (جنس Abies)، نوئل (جنس Picea) یا کاج (جنس pinus) نیست. همچنین از hemlockها (جنس Tsuga) هم نیست. نام جنس Pseudotsuga به معنای "hemlock کاذب" است.

کاج داگلاس (Pseudotsuga menziesii) یک گونه همیشه سبز مخروطی از خانواده کاجیان (Pinaceae) است. این گیاه بومی غرب آمریکای شمالی و آسیای شرقی است و به نام‌های نراد داگلاس، نوئل داگلاس، کاج اورگان و کاج کلمبیایی نیز شناخته می‌شود. شش گونه از این جنس ممکن است تحت عنوان کاج داگلاس شناخته شوند که وضعیت تاکسونومیکی آن ها به درستی مشخص نیست و ممکن است بعضا زیرگونه جنس menziesii باشند. در ادامه به چهار گونه از این شش گونه اشاره شده است:

(P. menziesii)

(P. macrocarpa)

(P. lindleyana)

(P. sinensis)

سه واریته معروف این گونه menziesii: کاج داگلاس ساحلی (P. menziesii var. menziesii)، کاج داگلاس کوه راکی (P. menziesii var. glauca) و کاج داگلاس مکزیکی (P. menziesii var. lindleana) هستند.

کاج های داگلاس دارای برگ های سوزنی بلند، مسطح و مارپیچی هستند که مستقیماً از شاخه رشد می کنند و آن را کاملاً احاطه می کنند. هر برگ سوزنی زرد یا سبز آبی به صورت مجزا می روید و دارای یک ساقه کوتاه در پایه و یک سطح شیاردار است. جوانه های زمستانی قهوه ای، براق و نوک تیز هستند. مخروط های بیضوی-مستطیلی آویزان به طور مشخص دارای براکته های سه پر (فلس های بیرونی مخروط) هستند که از فلس های مخروطی بیرون زده اند. مخروط ها در یک فصل بالغ می شوند و هنگام سقوط پوسته های خود را حفظ می کنند.

کاج های داگلاس ممکن است به ارتفاع بیش از 90 متر (295 فوت) و قطر بیش از 4 متر (13 فوت) برسند، اما بیشتر جمعیت های امروزی از درختانی تشکیل شده‌اند که بسیار کوچک‌تر هستند، ارتفاع بلند ذکر شده به این دلیل است که تاکنون فقط ارتفاع نمونه‌های قدیمی ثبت شده‌اند.

بذر آن ابتدا در سن حدود 25 سالگی و در درختان مسن تر هر 5 تا 7 سال یکبار تولید می شود.

منابع

پیوند به بیرون