شیدای فتحپوری

شیدای فتحپوری از شاعران فارسی‌گوی سده یازدهم هند است که دریک خاندان ایرانی مهاجر به دنیا آمد.

پدرش از طایفه تکلو و ساکن مشهد بود و از آنجا در زمان پادشاهی جلال الدین اکبر به هند رفت و در فتحپور (فاتح پور سیکری) پایتخت آن پادشاه سکونت گزید و شیدا همانجا ولادت یافت و پس آز انکه در شاعری نام براورد چندگاهی ملازمت میرزا عبدالرحیم خان خانان اختیار نمود و سپس خدمت شهزاده شهریار فرزند جهانگیر پادشاه کرد و پس از جلوس شاه جهان در سلک ملازمان او درآمد و مقام و مرتبه‌ای در دستگاه حکومت داشت ولیکن در اواخر زندگانی از ملازمت کناره گرفت و با مواجبی که از دولت داشت در کشمیر بسر برد تا بسال۱۰۸۰ در انجا بدرود حیات گفت.

وی مردی خوش قریحه نکته سنج و حاضرجواب بود و خود را از شاعران هم عهد برتر می‌دانست و بر سخنان آن‌ها خرده می‌گرفت چنان که معروف است که اظهری که شاعری کهنه کار بود در هر مجلسی که شیدا حضور داشت از خواندن شعر خودداری می‌نمود.