حسین آل عصفور
شیخ حسین آل‌عصفور (درگذشته ۱۲۱۶ قمری در بحرین)، از علمای امامیه بوده‌است. شیخ حسن آل‌عصفور بوشهری نیز فرزند اوست.
شیخ حسین بن محمد، برادرزاده شیخ یوسف مؤلف «حدائق» بود. شیخ حسین؛ فقیه، محدث، متکلم و شاعر علاوه بر پیوستگی به خاندان علمی آل عصفور، از سوی مادر نیز که دختر شیخ حسین ماحوزی بود، به سلسله عالمان دین و فقیهان پیوسته‌است. نزد عمویش یوسف و عموی دیگرش شیخ عبدالعلی درس خوانده و در شاخوره بحرین ماندگار بوده و به تدریس و مرجعیت دینی و تحقیق و تألیف اشتغال داشته‌است.
خاندان آل‌عصفور
آل عصفور، خاندانی از علمای روحانی شیعه در بحرین، قطیف و نواحی جنوب ایران در سده ۱۲ و ۱۳ قمری/ ۱۸ و ۱۹ میلادی هستند. نیای این خاندان عصفور بن احمد بن عبدالحسین بن عطیه بن شیبه درازی شاخوری بحرانی است. شخصیت‌های بنام این خاندان، علاوه بر لقب آل عصفور، به ابن عصفور یا عصفوری نیز شناخته شده‌اند. همچنین به دلیل این‌که عمدتاً در «درّاز»، از روستاهای بحرین در نزدیکی منامه، یا در شاخوره، از روستاهای هم‌جوار آن، زاده شده یا زندگی کرده‌اند به «درّازی» و «شاخوری» و «بحرانی» نیز شهرت یافته‌اند.
درگذشت
شیخ حسین در شاخوره درگذشته و گویا توسط یکی از مخالفان عقیدتی خود کشته شده‌است و از این‌رو او را شهید نیز نامیده‌اند. وی در قریه شاخوره مدفون است.