شوک تعظیم

شوک تعظیم (به انگلیسی: Bow shock) مرز میان مغناطیس‌سپهر و یک پیرامون میانگین است. شوک تعظیم برای ستاره‌ها می‌شود مرز میان بادهای ستاره‌ای آنان و ناحیهٔ درون ستاره‌ای میانگین (ISM). شوک تعظیم در مغناطیس‌سپهر سیاره‌ای، مرزی است که در آن سرعت بادهای خورشیدی به دلیل نزدیک شدن به میدان مغناطیسی زمین ناگهان افت می‌کند. شوک تعظیم کرهٔ زمین که عامل کاهش سرعت باد خورشیدی است، ۱۷ کیلومتر (۱۱ مایل) ضخامت دارد و در فاصلهٔ ۹۰٬۰۰۰ کیلومتر (۵۶٬۰۰۰ مایل) زمین قرار گرفته‌است.

مکان‌های کاوشگرهای وُیِجر تا سال ۲۰۰۵. شوک تعظیم (Bow shock) در تصویر ناشی از خورشید است در حالی‌که در بین ستاره‌ای متوسط در حال حرکت است.

بهترین نمونهٔ تحقیقی این شوک در جایی است که بادهای خورشیدی با مغناطیس‌سپهر زمین برخورد می‌کنند. شوک تعظیم در اطراف همهٔ سیارات رخ می‌دهد این موضوع اعم از سیارات غیر مغناطیسی همانند مریخ و زهره و هم مغناطیسی همانند مشتری یا زحل است. برای چندین دهه تصور بر این بود که بادهای خورشیدی با لبه بیرونی هورسپهر برخورد می‌کنند و شوک تعظیم ایجاد می‌شود، جایی که به محاذات و تصادم با محیط میان‌ستاره‌ای است. ضمن دور شدن از خورشید، نقطه و مکانی که بادهای خورشیدی در آن به مادون سرعت صوت تبدیل می‌شوند، شوک خاتمه نامیده می‌شود. نقطه‌ای هم که جریان محیط بین‌ستاره‌ای به مادون سرعت صوت تبدیل می‌شود نیز شوک تعظیم است. تصور می‌شود که شوک تعظیم خورشیدی در فاصلهٔ ۲۳۰ AU (واحد نجومی) از خورشید قرار گرفته که بیش از دو برابر فاصلهٔ شوک خاتمه‌یافته‌است که توسط وویجر مشاهده و رصد شد.

منابع

↑ "Cluster reveals the reformation of the Earth's bow shock". European Space Agency. 11 May 2011.
↑ "Cluster reveals Earth's bow shock is remarkably thin". European Space Agency. 16 November 2011.
↑ Mazelle, C.; Winterhalter, D.; Sauer, K.; Trotignon, J.G.; et al. (2004). "Bow Shock and Upstream Phenomena at Mars". Space Science Reviews. 111 (1): 115–181. Bibcode:2004SSRv..111..115M. doi:10.1023/B:SPAC.0000032717.98679.d0.
↑ Martinecz, C.; et al. (2008). "Location of the bow shock and ion composition boundaries at Venus - initial determinations from Venus express ASPERA-4". Planetary and Space Science. 56 (6): 780–784. Bibcode:2008P&SS...56..780M. doi:10.1016/j.pss.2007.07.007.
↑ Szego, Karoly (18 July 2003). "Cassini plasma spectrometer measurements of Jovian bow shock structure". Journal of Geophysical Research: Space Physics. 108 (A7): 1287. Bibcode:2003JGRA..108.1287S. doi:10.1029/2002JA009517. Archived from the original on 2013-12-06. Retrieved 2013-11-27.
↑ "Cassini encounters Saturn's bow shock". Department of Physics and Astronomy, University of Iowa.
↑ "APOD: 2002 June 24 - the Sun's Heliosphere and Heliopause".

نگارخانه

جستارهای وابسته

امواج شوک

[1] "Cluster reveals the reformation of the Earth's bow shock". European Space Agency. 11 May 2011.

[2] "Cluster reveals Earth's bow shock is remarkably thin". European Space Agency. 16 November 2011.

[3] Mazelle, C.; Winterhalter, D.; Sauer, K.; Trotignon, J.G.; et al. (2004). "Bow Shock and Upstream Phenomena at Mars". Space Science Reviews. 111 (1): 115–181. Bibcode:2004SSRv..111..115M. doi:10.1023/B:SPAC.0000032717.98679.d0.

[4] Martinecz, C.; et al. (2008). "Location of the bow shock and ion composition boundaries at Venus - initial determinations from Venus express ASPERA-4". Planetary and Space Science. 56 (6): 780–784. Bibcode:2008P&SS...56..780M. doi:10.1016/j.pss.2007.07.007.

[5] Szego, Karoly (18 July 2003). "Cassini plasma spectrometer measurements of Jovian bow shock structure". Journal of Geophysical Research: Space Physics. 108 (A7): 1287. Bibcode:2003JGRA..108.1287S. doi:10.1029/2002JA009517. Archived from the original on 2013-12-06. Retrieved 2013-11-27.

[6] "Cassini encounters Saturn's bow shock". Department of Physics and Astronomy, University of Iowa.

[7] "APOD: 2002 June 24 - the Sun's Heliosphere and Heliopause".