حساب کاربری
​
زمان تقریبی مطالعه: 8 دقیقه
لینک کوتاه

شهر آزاد امپراتوری

در امپراتوری مقدس روم، اصطلاح جمعی شهرهای آزاد و امپراتوری (به آلمانی: Freie und Reichsstädte شهر آزاد امپراتوری (Freie Reichsstadt), لاتین: urbs imperialis libera) از قرن پانزدهم برای نشان دادن یک شهر خودمختار استفاده می‌شد که دارای مقدار مشخصی از خودمختاری بود و در انجمن امپراتوری نشان داده می‌شد. یک شهر امپراتوری وضعیت بی‌واسطه امپراتوری را داشت، و به این ترتیب، تنها تابع امپراتور مقدس روم بود، در مقابل یک شهر یا شهر سرزمینی (Landstadt) که تابع یک شاهزاده سرزمینی بود چه یک لرد کلیسایی (شاهزاده-اسقف) یا یک شاهزاده سکولار (دوک - آلمانی: Herzog)، مارگراف، کنت (گرافGraf)، و غیره.

شهرهای آزاد امپراتوری در قرن هجدهم

فهرست

  • ۱ ریشه
  • ۲ تمایز بین شهرهای آزاد امپراتوری و سایر شهرها
  • ۳ سازمان
    • ۳.۱ نیمکت رانیش
    • ۳.۲ نیمکت سوابین
  • ۴ نگارخانه
  • ۵ جستارهای وابسته
  • ۶ یادداشت‌ها
  • ۷ منابع

ریشه

تکامل برخی از شهرهای آلمان به نهادهای قانون اساسی خودگردان امپراتوری، کندتر از شاهزادگان سکولار و کلیسایی بود. در طول قرون سیزدهم و چهاردهم، برخی از شهرها اساساً به دلایل مالی توسط امپراتور به عنوان شهرهای امپراتوری ارتقا یافتند (Reichsstädte). ; Urbes imperiales. آن شهرهایی که توسط پادشاهان و امپراتوران آلمانی در قرون ۱۰ تا ۱۳ تأسیس شده بودند و در ابتدا توسط مباشران سلطنتی/امپراتوری اداره می‌شدند (Vögte) به تدریج استقلال یافتند، زیرا قضات شهر آنها وظایف اداری و قضایی را بر عهده گرفتند. برخی از نمونه‌های برجسته عبارتند از کلمار، آگنو و مولوز در آلزاس یا ممینگن و رافنسبورگ در سوابیای علیا.

شهرهای آزاد (Freie Städte ; Urbes liberae) آنهایی مانند بازل، آوگسبورگ، کلن یا استراسبورگ بودند که در ابتدا تحت فرمان یک شاهزاده - اسقف قرار گرفتند و به همین ترتیب، به تدریج از آن ارباب استقلال یافتند. در موارد معدودی، مانند کلن، ارباب کلیسایی سابق به ادعای حق اعمال برخی از امتیازات فئودالی باقیمانده بر شهر آزاد ادامه داد، ادعایی که تقریباً تا پایان امپراتوری منجر به دعواهای دائمی شد.

با گذشت زمان، تفاوت بین شهرهای امپراتوری و شهرهای آزاد به‌طور فزاینده‌ای مبهم شد، به طوری که آنها در مجموع به عنوان «شهرهای آزاد امپراتوری» یا «شهرهای آزاد و امپراتوری» شناخته شدند و در اواخر قرن پانزدهم بسیاری از شهرها شامل «آزاد» و هم «امپراتوری» بودند. مانند سایر املاک امپراتوری، آنها می‌توانستند جنگ کنند، صلح کنند و تجارت خود را کنترل کنند، و اجازه دخالت کمی از خارج را می‌دادند. در اواخر قرون وسطی، تعدادی از شهرهای آزاد مانند اتحادیه هانزا یا Décapole آلزاس، برای ترویج و دفاع از منافع خود. اتحادیه‌های شهری (Städtebünde) را تشکیل دادند.

روتوایل، ح. ۱۴۳۵. روتویل سوآبی استقلال خود را تا متحدسازی سال‌های ۱۸۰۲–۱۸۰۳ حفظ کرد.

در طول قرون وسطی، شهرها - اگرچه به ندرت - آزادی از دست رفته خود را از طریق فراز و نشیب‌های سیاست قدرت به دست آوردند. برخی از شهرهای مورد علاقه منشور با هدیه به دست آوردند. دیگران یکی را از شاهزاده‌ای خریدند که به بودجه نیاز داشت. برخی آن را با زور اسلحه در طول قرن‌های پرآشوب ۱۳ و ۱۴ به دست آوردند و برخی دیگر در همان دوره امتیازات خود را به همین ترتیب از دست دادند. برخی از شهرها از طریق خلاء ایجاد شده توسط انقراض خانواده‌های مالک آزاد شدند، برخی نیز داوطلبانه خود را تحت حمایت یک حاکم سرزمینی قرار دادند و بنابراین استقلال خود را از دست دادند.

تعداد کمی مانند Donauwörth پروتستان که در سال ۱۶۰۵ به دوک‌نشین کاتولیک بایرن ضمیمه شد، توسط امپراتور به دلایل واقعی یا ساختگی، از امتیاز به عنوان یک شهر آزاد محروم شد. با این حال، این به ندرت پس از اصلاحات رخ داد، و از شصت شهر آزاد امپراتوری که در پیمان وستفالی باقی ماندند، همه به جز ده شهر آلزاس (که در اواخر قرن هفدهم توسط فرانسه ضمیمه شدند) تا زمان میانجی گری در سال ۱۸۰۳ به حیات خود ادامه دادند. .

تمایز بین شهرهای آزاد امپراتوری و سایر شهرها

تقریباً چهار هزار شهر و شهرک در امپراتوری وجود داشت، اگرچه در حدود سال ۱۶۰۰ میلادی بیش از نه دهم آنها کمتر از یک هزار نفر سکنه داشتند. در اواخر قرون وسطی، کمتر از دویست مورد از این مکان‌ها از وضعیت شهرهای آزاد امپراتوری برخوردار بودند، و برخی از آن‌ها فقط برای چند دهه از این امتیاز برخوردار بودند. ثبت مالیات نظامی امپراتوری (Reichsmatrikel) در سال ۱۵۲۱، هشتاد و پنج شهر از این قبیل را فهرست کرد و این رقم تا زمان صلح آوگسبورگ در سال ۱۵۵۵ به شصت و پنج شهر کاهش یافت. از پیمان صلح وستفالی در سال ۱۶۴۸ تا ۱۸۰۳، تعداد آنها در حدود پنجاه شهر بود.
فهرست جزئی از شهرهای آزاد امپراتوری سوابیا بر اساس رایشماتریکل ۱۵۲۱. این لیست، تعداد سواره‌نظام (ستون سمت چپ) و پیاده‌نظام (ستون سمت راست) را نشان می‌دهد که هر املاک امپراتوری باید در دفاع از امپراتوری کمک می‌کرد.

بر خلاف شهرهای آزاد امپراتوری، دسته دوم شهرها و شهرک‌ها که اکنون «شهرهای سرزمینی» نامیده می‌شوند تابع یک ارباب کلیسایی یا غیر روحانی بودند، و در حالی که بسیاری از آنها به درجات مختلف از خودگردانی برخوردار بودند، این امر مخاطره آمیزی بود. امتیازی که ممکن است به خواست ارباب محدود یا لغو شود.

با بازتاب ساختار پیچیده قانون اساسی امپراتوری مقدس روم، دسته سوم، متشکل از شهرهای نیمه خودمختار که به هیچ‌یک از این دو نوع تعلق نداشتند، توسط برخی از مورخان متمایز شده‌است. اینها شهرهایی بودند که اندازه و قدرت اقتصادی آنها برای حفظ استقلال قابل توجهی از اربابان سرزمینی اطراف برای مدت قابل توجهی کافی بود، حتی اگر هیچ حق رسمی برای استقلال وجود نداشت. این شهرها معمولاً در قلمروهای کوچکی قرار داشتند که دارای حاکم ضعیفی بود. با این حال، آنها در میان انبوه شهرها و شهرهای سرزمینی استثنا بودند. شهرهای هر دو دسته اخیر معمولاً در شوراهای سرزمینی حضور داشتند، اما در انجمن امپراتوری حضور نداشتند.

سازمان

شهرهای آزاد امپراتوری تا سال ۱۴۸۹ رسماً به عنوان املاک امپراتوری خود در انجمن امپراتوری پذیرفته نشدند، و حتی در آن زمان نیز آرای آنها معمولاً فقط مشورتی در نظر گرفته می‌شد (votum consultativum) در مقایسه با نیمکت امرای انتخابگر و شاهزادگان. شهرها در انجمن امپراتوری خود را به دو گروه یا نیمکت تقسیم کردند، رنیش و نیمکت سوابی.

همین شهرها از جمله ۸۵ شهر آزاد امپراتوری بودند که در رایشماتریکل ۱۵۲۱ فهرست شده بودند، برنامه مالیات ملکی و نظامی امپراتوری که بیش از یک قرن برای ارزیابی کمک‌های تمام املاک امپراتوری در صورت اعلام رسمی جنگ توسط انجمن امپراتوری تعیین و استفاده می‌شد. سهم نظامی و پولی هر شهر در پرانتز نشان داده شده‌است (به عنوان مثال کلن (۳۰-۳۲۲-۶۰۰) به این معنی است که کلن باید ۳۰ سوار، ۳۲۲ پیاده و ۶۰۰ طلا فراهم می‌کرد). این اعداد معادل یک simplum هستند. در صورت نیاز، انجمن می‌تواند به دومین و سومین روش رأی دهد، در این صورت سهم هر یک از اعضا دو یا سه برابر می‌شود. در آن زمان، شهرهای آزاد امپراتوری ثروتمند تلقی می‌شدند و به عنوان مثال، سهم پولی نورنبرگ، اولم و کلن به اندازه انتخاب‌کنندگان (ماینتس، تریر، کلن، پفالتس، زاکسن، براندنبورگ) و دوک‌های وورتمبرگ و لورن بود.

فهرست زیر شامل ۵۰ شهر آزاد امپراتوری است که در انجمن امپراتوری سال ۱۷۹۲ شرکت کردند. آنها با توجه به ترتیب رای خود در نیمکت‌های رانیش و سوابین لیست شده‌اند.

نیمکت رانیش

# Wappen Koeln.svg Cologne (30-322-600)
  1. Stadtwappen der kreisfreien Stadt Aachen.svg Aachen (20-90-260)
  2. DEU Luebeck COA.svg Lübeck (21-177-550)
  3. DEU Worms COA.svg Worms (10-78-325)
  4. DEU Speyer COA.svg Speyer (3-99-325)
  5. Wappen Frankfurt am Main.svg Frankfurt (20-140-500)
  6. DEU Goslar COA.svg Goslar (0-130-205)
  7. Wappen Bremen Nur Schild.svg Bremen (unlisted)
  8. DEU Hamburg COA.svg Hamburg (20-120-325)
  9. Esc Muehlhausen-Thueringen.png Mühlhausen (0-78-180)
  10. Wappenschild der Stadt Nordhausen.svg Nordhausen (0-78-180)
  11. DEU Dortmund COA.svg Dortmund (20-100-180)
  12. DEU Friedberg (Hessen) COA.svg Friedberg (0-22-90)
  13. Wappen Wetzlar.svg Wetzlar (0-31-40)

نیمکت سوابین

# Wappen Regensburg.svg Regensburg (20-112-120)
  1. Wappen Augsburg 1811.svg Augsburg (25-150-500)
  2. DEU Nürnberg COA (klein).svg Nuremberg (40-250-600)
  3. DEU Ulm COA.svg Ulm (29-150-600)
  4. DEU Esslingen am Neckar COA.svg Esslingen am Neckar (10-67-235)
  5. Wappen Stadt Reutlingen.svg Reutlingen (6-55-180)
  6. Wappen Noerdlingen.svg Nördlingen (10-80-325)
  7. Wappen von Rothenburg ob der Tauber.svg Rothenburg ob der Tauber (10-90-180)
  8. Wappen Schwaebisch Hall.svg Hall (today Schwäbisch Hall) (10-80-325)
  9. Wappen Rottweil.svg Rottweil (3-122-180)
  10. DEU Überlingen COA.svg Überlingen (10-78-325)
  11. Wappen Heilbronn.svg Heilbronn (6-60-240)
  12. Schwäbisch Gmünd Wappen.svg Gmünd (today Schwäbisch Gmünd) (5-45-150)
  13. Wappen Memmingen.svg Memmingen (10-67-325)
  14. DEU Lindau COA.svg Lindau (6-72-200)
  15. Wappen von Dinkelsbühl.svg Dinkelsbühl (5-58-240)
  16. Wappen Biberach.svg Biberach an der Riß (۶-۵۵-۱۸۰)
  17. Wappen Ravensburg.svg Ravensburg (4-67-180)
  18. DEU Schweinfurt COA.svg Schweinfurt (5-36-120)
  19. DEU Kempten (Allgäu) COA.svg Kempten im Allgäu (3-36-120)
  20. Wappen von Bad Windsheim.svg Windsheim (4-36-180)
  21. DEU Kaufbeuren COA.svg Kaufbeuren (4-68-90)
  22. Coat of Arms of Weil der Stadt.svg Weil (2-18-120)
  23. Wappen Wangen im Allgäu.svg Wangen im Allgäu (3-18-110)
  24. Wappen Isny.svg Isny im Allgäu (4-22-100)
  25. Wappen Pfullendorf.svg Pfullendorf (3-40-75)
  26. DEU Offenburg COA.svg Offenburg (0-45-150)
  27. DEU Leutkirch im Allgäu COA.svg Leutkirch im Allgäu (2-18-90)
  28. Wappen Bad Wimpfen.svg Wimpfen (3-13-130)
  29. DEU Weißenburg COA.svg Weißenburg im Nordgau (4-18-50)
  30. Wappen Giengen an der Brenz.svg Giengen (2-13-60)
  31. DEU Gengenbach COA.svg Gengenbach (0-36-0)
  32. DEU Zell am Harmersbach COA.svg Zell am Harmersbach (0-22-0)
  33. Wappen Friedrichshafen.svg Buchhorn (today Friedrichshafen) (0-10-60)
  34. Coa Aalen.svg Aalen (2-18-70)
  35. DEU Bopfingen COA.svg Bopfingen (1-9-50)

در زمان صلح وستفالی، شهرها یک «انجمن» رسمی سوم و رای کامل آنها را تشکیل می‌دادند (votum decisivum)، اگرچه آنها نتوانستند برابری نمایندگی را با دو کالج دیگر تضمین کنند. برای جلوگیری از این احتمال که در صورت تساوی بین انتخاب کنندگان و شاهزادگان، رأی تعیین‌کننده داشته باشند، تصمیم گرفته شد که آنها ابتدا تصمیم بگیرند و سپس با شهرها مشورت کنند.

علیرغم این وضعیت تا حدی نابرابر شهرها در عملکرد انجمن امپراتوری، پذیرش کامل آنها در آن نهاد فدرال برای روشن شدن وضعیت تا کنون نامشخص آنها و مشروعیت بخشیدن به وجود دائمی آنها به عنوان املاک امپراتوری تمام عیار بسیار مهم بود. طبق قانون اساسی شهر کوچک آزاد امپراتوری ایسنی برابر با پادشاهی براندنبورگ بود. (اگر به هیچ وجه اجرا نشد)

نگارخانه

  • رگنسبورگ

  • روتنبورگ در ۱۵۷۲

  • Lubeca urbs imperialis libera – Free Imperial City of Lübeck

جستارهای وابسته

  • فهرست شهرهای آزاد امپراتوری

یادداشت‌ها

  1. ↑ Décapole شامل ده شهر نمی‌شود، که در حالی که از سال ۱۶۴۸ تا ۱۶۷۹ هنوز به‌طور رسمی مستقل بودند، تحت "حفاظت" شدید پادشاه فرانسه قرار داشتند.
  2. ↑ «شهر سرزمینی» اصطلاحی است که توسط مورخان مدرن برای اشاره به هر شهر یا شهرک آلمانی که یک شهر آزاد امپراتوری نبوده استفاده می‌شود.
  3. ↑ شهرها عبارت بودند از لمگو (شهرستان لیپ)، گوترسلو (شهرستان Bentheim) و امدن (شهرستان فریسایی شرقی).
  4. ↑ تمام شهرهای آلمان جنوبی (واقع در حلقه‌های سوابی، فرانکونی و بایرنی به نیمکت سوابی‌ها تعلق داشتند، در حالی که بقیه شهرهای این کشور متعلق به نیمکت راین، حتی شهرهایی مانند لوبک و هامبورگ که بسیار دور از راینلند بودند.

منابع

  1. ↑ Whaley, vol.1, p. 26.
  2. ↑ John G. Gagliardo, Germany under the Old Regime, 1600–1790, Longman, London and New York, 1991, p. 4.
  3. ↑ Gagliardo, p. 5
  4. ↑ Joachim Whaley, Germany and the Holy Roman Empire, Oxford University Press, 2012, vol. 1, pp. 250, 510, 532.
  5. ↑ Gagliardo, pp 6–7.
  6. ↑ The Reichsmatrikel contained errors. Some of the 85 cities listed were not free imperial cities (for instance Lemgo) while some cities were omitted (Bremen). Among cities on the list, Metz, Toul, Verdun, Besançon, Cambrai, Strasburg, and the 10 cities of the Alsatian Dekapolis were to be absorbed by France, while Basel, Schaffhausen and St. Gallen would join the Swiss Confederacy.
  7. ↑ G. Benecke, Society and Politics in Germany, 1500–1750, Routledge & Kegan Paul and University of Toronto Press, London, Toronto and Buffalo, 1974, Appendix II.
  8. ↑ G. Benecke, Society and Politics in Germany, 1500–1750, Routledge & Kegan Paul and University of Toronto Press, London, Toronto and Buffalo, 1974, Appendix III.
  9. ↑ Whaley, vol. 1, pp. 532–533.
  10. ↑ Peter H. Wilson, The Holy Roman Empire, 1495–1806, Palgrave Macmillan, 1999, p. 66
آخرین نظرات
  • دوک
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.