شهرستان گلشن

در مورد پیشینه نام این منطقه (جالق)، دو نظریه ذکر شده‌است:

• نظریه اول: بعضی‌ها بر این باورند پس از هجوم مغولها به این شهر و ویرانی کامل آن، مردم محلی اسم آنرا از گلشن به جلگ و سپس به جالق (که در زبان محلی به معنای ویرانه می‌باشد) تغییر دادند.
• نظریه دوم: این نظریه، راجع به نامگذاری جالق این گونه است که در زمانهای دور و قبل از هجوم مغولان، به دلیل سرسبزی منطقه و وجود چشمه و قنات‌های فراوان، به آن جلگه می‌گفتند که به مرور زمان تبدیل به جالق شد.

شهرستان گلشن از شمال به شهرستان خاش، از جنوب تا غرب با شهرستان سراوان همسایه و از شرق با پاکستان هم‌مرز است.

مردم شهرستان گلشن، از نژاد آریایی و قومیت بلوچ می‌باشند؛ پس مردم این شهرستان، به زبان بلوچی صحبت می‌کنند. دین ساکنان این شهرستان، اسلام بوده و مذهبشان سنی حنفی می‌باشد.

شهرستان گلشن دارای ۲ بخش، ۴ دهستان و ۱ شهر به شرح زیر است:

شهرستان گلشن

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت شهرستان گلشن برابر با ۲۹٬۰۵۶ نفر بوده‌است.

از آثار تاریخی آن می‌توان به قلعه شیشه‌ریز، مجموعهٔ گنبدهای کوهکن، قلعه دادمحمد، قلعه سردارشیرمحمد، قلعه سرکوه، کوه الله‌اکبر و خرابه‌های قدیمی شهر اشاره کرد.

در این منطقه، آرامگاه‌های قدیمی و کهن به چشم می‌خورد که قدمت آن‌ها به دوره‌های سلجوقی و ایلخانی بازمی‌گردد. در بیشتر آرامگاه‌های مربوط به دوره ایلخانی، نشان صلیبی را بر بالای تاقچه‌ها می‌توان مشاهده کرد و در مقبره‌های کوهکن و شیشه ریز نیز می‌توان این ویژگی را دید. این آرامگاه‌ها به‌طور معمول، از یه اتاق کوچک چهارمتری و یک گنبد روی آن تشکیل یافته‌اند و در یک مورد هم، به صورت دو اتاق به هم چسبیده با برج دوقلو گنبدی بالای آن‌ها است.

• فهرست شهرستان‌های استان سیستان و بلوچستان