شلیک نهایی (مجموعه تلویزیونی)
شلیک نهایی مجموعه‌ای تلویزیونی به کارگردانی محسن شاه‌محمدی ساخته سال ۱۳۷۳ در ژانر پلیسی است که در سال ۱۳۷۴ از شبکه اول ایران پخش شد.
| شلیک نهایی | |
|---|---|
| نویسنده | محسن شاه‌محمدی حسین پاکدل |
| کارگردان | محسن شاه‌محمدی |
| بازیگران | داریوش فرهنگ رضا کیانیان آتنه فقیه‌نصیری جمشید اسماعیل‌خانی شهره سلطانی سیاوش طهمورث سیروس گرجستانی حسین خانی‌بیک منوچهر حامدی جهانگیر فروهر محمود جعفری مهدی میامی |
| سازنده موسیقی متن | محمد میرزمانی |
| کشور سازنده |  ایران |
| زبان اصلی | فارسی |
| شمار قسمت‌ها | ۱۶ قسمت |
| تولید | |
| تهیه‌کننده | مصطفی رحمتی |
| مکان تولید | تهران |
| فیلم‌برداری | منصور آذرگل |
| تدوین‌گر | محسن شاه‌محمدی |
| مدت | ۸۰۰ دقیقه |
| پخش | |
| شبکهٔ اصلی | شبکه ۱ سیمای جمهوری اسلامی ایران |
| فرمت تصویر | ویدئویی |
داستان
شلیک نهایی داستان "سرگرد کلانی" (با بازی داریوش فرهنگ) است که مامور پیگیری و دستگیری باندی حرفه‌ای می‌شود که همه نوع خلافی مثل قاچاق را انجام می‌دهد. او متوجه می‌شود یکی از دوستان صمیمی‌اش به نام "جمشید" (با بازی رضا کیانیان) در این باند حضور دارد. کلانی سعی می‌کند از جمشید کمک بگیرد اما او قبول نمی‌کند و کلانی به ناچار از طریق عواملی، وارد باند شده و با جعل اسناد، اطلاعاتی بدست می‌آورد. رئیس باند، از هویت واقعی سرگرد کلانی مطلع شده و محل تحت مراقب پلیس را به‌موقع، ترک می‌کند اما در انتها، اعضای باند قاچاق دستگیر می‌شوند.
بازیگران
- داریوش فرهنگ
- رضا کیانیان
- آتنه فقیه‌نصیری
- جمشید اسماعیل‌خانی
- شهره سلطانی
- سیاوش طهمورث
- سیروس گرجستانی
- حسین خانی‌بیک
- منوچهر حامدی
- جهانگیر فروهر
- محمود جعفری
- مهدی میامی
پانویس
- ↑ «سه‌گانه "کلانتر" با "محسن شاه محمدی"». وبگاه باشگاه خبرنگاران جوان. ۱۳ مهر ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۱ تیر ۱۳۹۳.
- ↑ فرهنگ سریالهای تلویزیونی ایران از آغاز تا امروز؛ ماهنامه سینمایی «فیلم»، شماره ۲۴۵، ۱۵ آذر ۱۳۷۸
منابع
- «"داریوش فرهنگ"، "شلیک نهایی" کرد». باشگاه خبرنگاران. ۱۷ فروردین ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۳.
- «تلویزیون» (PDF). بانی فیلم. ۲۰ مهر ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۳ آوریل ۲۰۱۳.
- فرهنگ سریالهای تلویزیونی ایران از آغاز تا امروز؛ ماهنامه سینمایی «فیلم»، شماره ۲۴۵، ۱۵ آذر ۱۳۷۸، صفحه ۱۱۲