شافعیان ایران

برپایهٔ سخن مقدسی در احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم نوشتهٔ ۹۸۵م؛ در ربع نیشابور در خوره‌های چاچ، طوس، ابیورد، اسفراین و حومهٔ آن شافعی مذهب‌اند و آیین ایشان به کار بسته می‌شود. خطیب‌های شهر نیشابور، همه شافعی‌مذهب بودند.
از سدهٔ سوم تا ششم قمری نیشابور از مراکز تصوف بوده و بیشتر صوفیان در نیشابور اهل سنت و پیروی مذهب شافعی بودند که مشهورترین اینان، عطار نیشابوری است. اکنون شافعیان ایران در: کرمانشاه، کردستان، گیلان(شهرستان رضوان‌شهر)،فارس (شهرستان خنج و شهرستان لارستان)، هرمزگان (شهرستان بندرخمیر و شهرستان بستک)، استان اردبیل (نمین)، و استان آذربایجان غربی پراکنده‌اند.