شارل ابرلن

شارل ابرلن در سال ۱۸۹۵ میلادی در متز یکی از شهرهای شرقی کشور فرانسه متولد شده و تحصیلات ابتدائی و دبیرستانی خود را در شهر آلزاس به پایان رساند. در سال ۱۹۱۳ در استراسبورگ بفراگرفتن دانش پزشکی پرداخت و در سال ۱۹۱۹ آن را بپایان رساند در همان هنگام در بخش آسیب‌شناسی دانشکدهٔ پزشکی استراسبورک به‌عنوان دستیار مشغول بکار شد. در سال ۱۹۲۸ به دانشیاری کرسی آسیب‌شناسی دانشکدهٔ پزشکی پاریس و در سال ۱۹۳۸ به استادی کرسی بهداشت و باکتریولوژی دانشکدهٔ پزشکی استراسبورک رسیدند. در سال ۱۳۱۸ دولت ایران مصمم شد که ریاست دانشکدهٔ پزشکی تهران را به یک استاد فرانسوی واگذار کند و دولت فرانسه دکتر شارل ابرلن را برای این خدمت معرفی نمود. او طی سال‌های ۱۳۱۸ تا ۱۳۲۶ دو دوره ریاست دانشکدهٔ پزشکی را بر عهده داشت و علاوه بر توانایی‌های علمی، دارای تجربه در سازماندهی و برنامه‌ریزی آموزش پزشکی بودند. تجدید سازمان دانشکده‌های گروه علوم پزشکی در سال‌های گذشته مدیون تلاش‌های وی است. در طی این دوران سازمان تازه ای در دانشکدهٔ پزشکی، داروسازی و دندانپزشکی ایجاد شد. اقدام بسیار مهم دیگر پروفسور تلاش در واگذاری بیمارستان‌های شهرداری یعنی زایشگاه و شیرخوارگاه و تیمارستان در تهران به دانشکدهٔ پزشکی بود؛ و این عمل موجب شد تا امکانات آموزشی بالینی و بیمارستان‌های بیش‌تری را برای دانشکدهٔ پزشکی فراهم آورد. در سال ۱۳۱۹ اساسنامه و قانون تأسیس دانشگاه اصلاح شد، بخشی از این اصلاحات مربوط به تغییرات برنامه‌های مورد نظر ایشان بود.

شارل ابرلن مقالات متعددی دربارهٔ تومورهای مختلف و منشأ آن‌ها انتشار داد. ابرلن بخش اعظم زندگی خود را وقف سرطان‌شناسی تجربی نمود که نتیجه آن انتشار مقالات متعددی با سایر همکارانش بود. مهم‌ترین و با اهمیت‌ترین فعالیت علمی شارل ابرلین موضوع دکترین ویروسی بودن سرطان بود که موجب شد نامش برای همیشه در سرطان‌شناسی باقی بماند و به‌عنوان پیشقراول و پیشاهنگ این مسئله شناخته شود.

• جان فریم
• جوزف کاکرن

• یادبودی جهت بزرگداشت ابرلن