سینفونیا کنسرتانته برای ویولن، ویولا و ارکستر (موتسارت)
سینفونیا کنسرتانته در می بمل ماژور ک. ۳۶۴ در سال ۱۷۷۹ نوشته شد. در هنگام تصنیف اثر، موتسارت در سفر به سر می‌برد که مقاصد آن مانهایم و پاریس بودند. او قبلاً نیز تجربهٔ نوشتن این فرم از قطعه را داشت و این اثر را می‌توان موفق‌ترین اثر وی در این فرم میان سمفونی و کنسرتو دانست.
| سینفونیا کنسرتانته در می بمل ماژور ک. ۳۶۴ | |
|---|---|
| ولفگانگ آمادئوس موتسارت | |
آهنگ‌ساز جوان، یک کپی از نقاشی‌ای گمشده (از سال ۱۷۷۷) | |
| مایه‌نما | می بمل ماژور |
| شمارهٔ اثر | فهرست کشل ک. ۳۶۴ (320d) |
| ژانر | سینفونیا کنسرتانته |
| سبک | کلاسیک |
| آفرینش | ۱۷۷۹ |
| موومان‌ها | سه (آلگرو مائتسوزو، آندانته، پرِستو) |
| سازبندی |
|
سبکِ اثر و عناصر
اثر در سه موومان برای تک‌نوازانِ ویولن و ویولا، دو ابوا، دو هورن، و ارکستر زهی نوشته شده‌است. نکتهٔ جالب توجه این است که پارت ویولای آن در رِ ماژور (به‌جای می بمل ماژور) نوشته شده‌است. در سازهای قدیمی، برای اجرای این قطعه، ویولا را، برای صدادهی شفاف‌تر، نیم پرده زیرتر کوک می‌کرده‌اند، ولی امروزه این کار مرسوم نیست.
استفاده در فیلم‌ها
مومان دوم آن در فیلم اوزاک به کار رفته و لحظات کوتاهی از موومان اول نیز در فیلم آمادئوس شنیده می‌شود.