سیبزمینی ترش
سیب زمینی ترشی، یا شلغم شیرازی، یا یرالماسی در کُردی به آن گۆێزرکە ،در ترکی زنجانی به آن موُرچالیق و در گویش مازندرانی به آن یار مستیگفته می شود (نام علمی: heliantus tuberosus) گیاهی علفی و دارای ساقهای به ارتفاع ۱٫۵ تا ۳ متر است. ساقهٔ این گیاه راست و خشن میباشد. برگهای آن عموماً ساده، منفرد، نوک تیز و دارای کنارههای دندانهدار است.
| سیبزمینی ترش؛ سیبزمینی ترشی | |
|---|---|
| سیبزمینی ترش، Helianthus tuberosus | |
| ردهبندی علمی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| (طبقهبندینشده): | گیاهان گلدار |
| (طبقهبندینشده): | دولپهایهای نو |
| (طبقهبندینشده): | آستریدها |
| راسته: | میناسانان |
| تیره: | کاسنیان |
| سرده: | آفتابگردان |
| گونه: | سیبزمینی ترش |
| نام دوبخشی | |
| Helianthus tuberosus | |
ترکیبات شیمیایی
غدهٔ سیبزمینی ترشی دارای ۱ تا ۱٫۵ درصد اینولین و ۳ تا ۵ درصد قندهای مختلف و ۲ درصد مواد ازته است.
خواص درمانی
به صورت جوشانده مصرف شده و همچنین خام آن پس از قرار دادن در سرکه یا سالاد استفاده میشود. سیبزمینی ترش غذای مناسبی برای مبتلایان به بیماری قند «دیابت» میباشد.
محل رویش
منشأ اصلی آن در آمریکای شمالی بوده و اکنون در ایران هم پرورش مییابد.
نگارخانه
منابع
دکتر علی زرگری (۱۳۷۱)، گیاهان دارویی جلد سوم، تهران: ناشر مؤسسه انتشارات