سیاست ابهام‌آفرینی تعمدی
در روابط بین‌الملل، سیاست ابهام‌آفرینی تعمدی اصطلاحی است که اشاره به اتخاذ آگاهانه مواضع مبهم و دوپهلو در مورد مسئله‌ای خاص دارد. برخی کشورها در سیاست خارجی خود، برای ایجاد بازدارندگی توأم با جلوگیری از تحریک کشورهای متخاصم خود، از این روش استفاده می‌کنند. در تنظیم قراردادهای بین‌المللی نیز گاهی از این روش برای سودبردن بیشتر از قرارداد استفاده می‌شود. این سیاست ذاتاً خطرناک و پرریسک است و بعضاً می‌تواند برای منافع ملی مخرب باشد.
موضع اسرائیل در مورد داشتن یا نداشتن سلاح هسته‌ای، از مثال‌های مشهور استفاده از این سیاست در صحنه بین‌المللی است.
یادکرد منابع
منابع
- Benson, Brett V.; Niou, Emerson M. S. (November 12, 2001). "Comprehending Strategic Ambiguity: US Security Commitment to Taiwan" (PDF). Taiwan Security Research (به انگلیسی).
- Fischhendler, Itay (February 2008). "When Ambiguity in Treaty Design Becomes Destructive: A Study of Transboundary Water" (PDF). Global Environmental Politics (به انگلیسی). MIT Press. ۸ (۱): ۱۱۱–۱۳۶.
- Cimbala, Stephen J. (January/February 1986). "Superpower strategies". Society (به انگلیسی). Springer-Verlag. ۲۳ (۲): ۴۳–۵۱. doi:10.1007/BF02695888.