سکستان (استان ساسانی)

واژه «سکستان» به معنی «سرزمین مردم سکا» است، که گروهی از اسکیت‌ها بودند که از قرن سوم پیش از میلاد تا یکم میلادی به فلات ایران و هند مهاجرت کردند و پادشاهی را بنیان نهادند که با نام پادشاهی هندوسکایی شناخته می‌شود. در دوران هخامنشیان، سکستان با نام زرنگ شناخته می‌شود و جمعیت آن را ایرانیانی تشکیل می‌دادند که به آنها «زرنگیان» می‌گفتند.

سیستان، بعد از ناپدید شدن سکاها، جزئی از شاهنشاهی ساسانیان شد. در زمان شاپور یکم، این منطقه، با نام کاملش، سَکِستان، و هند، تا کناره‌های دریا، استان (به فارسی میانه: شَهر) شاهنشاهی بود و گاهی به فرزند شاهنشاه واگذار می‌شد. در یک‌چهارم (کوست) شرقی، این استان، اداره هر دو منطقه Zranka/Dragiana و Haraxwat/Arachosia را به پایتخت اداری خود در Zarangas دربرداشت. آتشکده ایالتی زرتشتیان، طبق معمول، وجود داشت و در آنجا پابرجا بود. هنگامی که پای اعراب در قرن اول هجری / هفتم میلادی بدانجا رسید، مهاجمان با موبد موبدان و رئیس هیربد مواجه شدند. آتشکده کرکویه بعد حمله اعراب دست‌نخورده باقی ماند. با این حال، در گزارش‌های تاریخی، وجود کلیسای نسطوری با اسقف آن، مکتوب شده‌است.

• نرسه (تا ۲۷۱)
• هرمز سکستانی (۲۷۱–۲۸۳)
• بهرام سوم (۲۸۳–۲۹۳)
• شاپور سکان‌شاه (قرن چهارم)
• هرمز سوم (؟ -۴۵۷)
• یک بزرگ زاده ناشناس از خاندان کارن (میانه قرن پنجم)
• بختیار سکستانی
• اپرویز سکستانی (؟ -۶۵۰/۱)
• خاندان سورن

• Sakastan. (2015, December 25). In Wikipedia, The Free Encyclopedia. Retrieved 04:37, December 26, 2015, from https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Sakastan&oldid=696789182