سنگ آذرین

سنگ آذَرین، (به انگلیسی: Igneous rock) در زمین‌شناسی به سنگ‌های حاصل از انجماد مواد مذاب می‌گویند. سنگ‌های آذرین به دو بخش سنگ‌های آذرین درونی و سنگ‌های آذرین بیرونی تقسیم می‌شوند. سنگ‌های آذرین بیرونی حاصل فرایند آتشفشانی و بیرون ریختن مواد مذاب از دهانهٔ آتشفشان‌ است اما سنگ‌های آذرین درونی حاصل فرایند ماندن مواد مذاب در آشیانه و سرد شدن آهستهٔ آن است.

نمونه‌هایی از سنگ‌های آذرین

از انواع سنگ‌های آذرین درونی گرانیت و از سنگ‌های آذرین بیرونی بازالت از همه معروف‌تر هستند. تقسیم‌بندی سنگ‌های شایانی توسط اتحادیه بین‌المللی در زمین‌شناسی IUGS صورت می‌گیرد .

آذرین درونی

این سنگ‌ها بر اثر سرد شدن مواد مذاب در داخل زمین به وجود می‌آیند مثل سنگ گرانیت – گابرو - دیوریت ویژگی این سنگ‌ها این است که دارای بلورهای درشت می‌باشند و خیلی سفتند و بیشتر رنگ روشن دارند و بسیار زیباتر هستند.

آذرین بیرونی

سنگ‌هایی هستند که بر اثر سرد شدن مواد مذاب در خارج از کوه‌های آتشفشانی هیمالیا به وجود می‌آیند و ریز بلور هستند چون این مواد مذاب توسط آتشفشان از داخل زمین خارج می‌شوند به این سنگ‌ها آتشفشانی نیز می‌گویند. مثال آندزیت ، بازالت و ریولیت.

اهمیت زمین‌شناسی

سنگ‌های آذرین ۹۰ تا ۹۵٪ حجم و به ضخامت ۱۶ کیلومتر (از بالا) از پوستهٔ زمین را تشکیل می‌دهند. سنگ‌های آذرین در زمین‌شناسی نقش بسیار مهمی دارند زیرا؛ مواد معدنی و شیمیایی سراسری آن‌ها اطلاعات زیادی در مورد ترکیب گوشته، جایی که از آن سنگ‌های آذرین استخراج شده به ما می‌دهد، و شرایط دما و فشار که اجازهٔ شکل‌گیری به‌این صورت را داده، یا دیگر سنگی که از قبل موجود بوده و ذوب شده‌است.

تاریخ‌گذاری مطلق آن‌ها را می‌توان به‌وسیلهٔ اشکال مختلف زمان‌سنجی رادیومتری به‌دست‌آورد و در نتیجه می‌توان با لایه‌های چینه مجاور مقایسه کرد، و امکان یافت که توالی و زمان حوادث را محاسبه کرد؛ ویژگی‌های این سنگ‌ها معمولاً از ویژگی‌های یک محیط زمین‌ساختی خاص خبر می‌دهد. تحول زمین‌ساختی (زمین‌ساخت صفحه‌ای را ببینید)؛ در برخی شرایط خاص آن‌ها میزبان ذخایر معدنی مهم (سنگ معدن) هستند: به عنوان مثال، تنگستن، قلع، و اورانیوم معمولاً با گرانیت و doritos همراه است، در حالی که سنگ معدن کروم و پلاتین معمولاً با گابرو‌ها در ارتباط است.

روند تکاملی سرد شدن مواد مذاب و تشکیل سنگ آذرین

دیاگرام‌های شماتیکی اصولی را که در تبلور جزء ماگما وجود دارد را نشان می‌دهد. حذف کریستال ترکیب ماگما را تغییرمی‌دهد. ۱- بلور الیوین ۲- بلور الیوین و پیروکسن ۳- بلور پیروکسن و پلاژیوکلازها ۴- پلاژیوکلازهای متبلور. در پایین مخزن ماگما، به‌شکل سنگ انباشته

جستارهای وابسته

منابع

↑ Prothero, Donald R.; Schwab, Fred (2004). Sedimentary geology: an introduction to sedimentary rocks and stratigraphy (2nd ed.). New York: Freeman. p. 12. ISBN 978-0-7167-3905-0.

[1] Prothero, Donald R.; Schwab, Fred (2004). Sedimentary geology: an introduction to sedimentary rocks and stratigraphy (2nd ed.). New York: Freeman. p. 12. ISBN 978-0-7167-3905-0.