یاخته استوانه‌ای
یاخته‌های استوانه‌ای نوعی از یاخته‌های گیرندهٔ نور هستند که در انتهای چشم و در شبکیه قرار دارند. این یاخته‌ها همراه با یاخته‌های مخروطی جریان الکترومغناطیسی نور خورشید را به پیام عصبی تبدیل کرده و از طریق عصب بینایی به لوب پس‌سری مغز منتقل می‌کنند.
| یاخته استوانه‌ای | |
|---|---|
Cross section of the شبکیه. Rods are visible at far right. | |
| جزئیات | |
| مکان | شبکیه |
| شکل | rod shaped |
| کارکرد | Low light |
| اتصالات پیش‌سیناپسی | None |
| اتصالات پس‌سیناپسی | and |
| شناسه‌ها | |
| MeSH | D017948 |
| شناسه نورولکس | nlx_cell_100212 |
| TH | H3.11.08.3.01030 |
| FMA | 67747 |
یاخته‌های استوانه‌ای بیشتر در نور ضعیف تحریک می‌شوند و به مغز توانایی دیدن در تاریکی را می‌دهند و آسیب به آن موجب بیماری شب کوری می‌شود.این یاخته‌ها به رنگ‌ها حساسیت نشان نمی‌دهند؛ به همین دلیل بینایی در تاریکی به رنگ سیاه، سفید و طیفی از خاکستری است. یاخته‌های استوانه‌ای همچنین در تشخیص حرکات توسط مغز نقش دارند.
بیشترین تمرکز یاخته‌های استوانه‌ای در بخش‌های پیرامونی شبکیه، و کمترین تمرکز آن‌ها در لکهٔ زرد است.
ساختار
استوانه‌ها کمی از مخروط ها،بلندتر هستند اما ساختار بنیادی آن‌ها یکسان می‌باشد.آپسین یا رنگدانه ها،در لایهٔ خارجی قرار گرفته و کامل‌کنندهٔ هم‌ایستایی سلول است.
جستارهای وابسته
منابع
- «ویکی‌پدیای فرانسوی». دریافت‌شده در ۶ فوریه ۲۰۰۹.