سقف پرواز

سقف خدمات جایی است که میزان صعود به زیر مقدار تعیین شده می رسد.

سقف سرویس حداکثر ارتفاع قابل استفاده هواپیما است. به طور خاص ، این ارتفاع چگالی است که در آن پرواز در یک پیکربندی تمیز ، در بهترین سرعت صعود به سرعت هوایی برای آن ارتفاع و با کارکردن تمام موتورها و تولید حداکثر قدرت مداوم ، یک سرعت مشخص صعود را تولید می کند. این مقدار معمول ممکن است 100 فوت در دقیقه (0/51 متر بر ثانیه) باری هواپیما های معمولی،یا 500 فوت در دقیقه (2/5 متر بر ثانیه) برای هواپیماهای جت باشد.

سقف سرویس یک موتور غیرفعال (OEI) یک هواپیمای دو موتوره و بال ثابت ، ارتفاع چگالی است که در آن پرواز با یک پیکربندی تمیز ، در بهترین سرعت صعود به سرعت هوا برای آن ارتفاع با یک موتور تولید حداکثر قدرت مداوم و موتور دیگر خاموش و پر ، سرعت مشخصی از صعود را ایجاد می کند ، معمولاً 50 فوت در دقیقه است.(0.25 متر بر ثانیه)

با این حال ، برخی از نمودارهای عملکرد سقف خدمات را به عنوان ارتفاع فشاری که در آن هواپیما توانایی صعود با سرعت 50 فوت در دقیقه (0.25 متر بر ثانیه) با یک پروانه پر را دارد ، تعریف می کند.

بیشتر هواپیماهای مسافربری تجاری دارای سقف خدماتی حدود 42000 فوت (13 کیلومتر ؛ 8.0 مایل) و برخی از جت های تجاری نیز حدود 51000 فوت (16 کیلومتر ؛ 9.7 مایل) هستند. هواپیمای مافوق صوت کنکورد (SST) قبل از کنار پذاشتن به طور معمول با سرعت 60000 فوت (18 کیلومتر ؛ 11 مایل) پرواز می کرد.

سقف مطلق بالاترین ارتفاعی است که هواپیما می تواند کنترل پرواز خود را حفظ کند. به دلیل هوای نازک در ارتفاعات ، سرعت هوای واقعی بسیار بیشتری برای ایجاد بالابر کافی لازم است. بنابراین سقف مطلق ارتفاعی است که موتورها در حداکثر رانش در آن کار می کنند ، اما فقط به اندازه کافی آسانسور ایجاد می کند که با وزن هواپیما مطابقت داشته باشد. از این رو ، هواپیما هیچ ظرفیت مازادی برای صعود بیشتر نخواهد داشت. در سقف مطلق ، هواپیما دیگر نمی تواند شتاب بگیرد ، زیرا هر شتاب منجر به افزایش سرعت هوا و در نتیجه بالا رفتن بیش از حد خواهد شد. از نظر فنی ، ارتفاعی است که در آن حداکثر سرعت صعود پایدار (بدون کاهش سرعت هوا) صفر باشد.

در مقایسه با سقف خدمات ، سقف مطلق هواپیماهای تجاری بسیار بیشتر از اهداف عملیاتی استاندارد است. در مورد کنکورد ، آزمایش شده است که 68000 فوت (21 کیلومتر ؛ 12.9 مایل) است. دستیابی به اکثر موارد (به دلیل اینکه سرعت عمودی به صورت مجانبی به صفر نزدیک می شود) بدون پس سوز یا وسایل دیگر که به طور موقت باعث افزایش فشار می شوند غیرممکن است. عامل دیگری که رسیدن به سقف مطلق بعضی از هواپیماها را حتی با افزایش موقت رانش غیرممکن می کند ، رسیدن هواپیما به "گوشه تابوت" است. پرواز در سقف مطلق نیز به دلیل سرعت هوای کم نشان داده شده که می تواند پایدار باشد از نظر اقتصادی سودمند نیست: اگرچه سرعت هوای واقعی (TAS) در یک ارتفاع معمولاً بیشتر از سرعت هوای نشان داده شده (IAS) است ، اما تفاوت برای جبران آن کافی نیست. واقعیت این است که IAS که در آن حداقل کشش حاصل می شود معمولاً کم است ، بنابراین پرواز در ارتفاع سقف مطلق منجر به TAS کم نیز می شود و بنابراین در هر مسافت پیموده شده میزان سوخت بالا است. سقف مطلق با دمای هوا و به طور کلی ، وزن هواپیما متفاوت است (که معمولاً در MTOW محاسبه می شود)

• "Ceiling_(aeronautics)" (به انگلیسی). وب‌گاه رسمی. Retrieved 2 اسفند 1388.