سرو هرزویل

سرو هرزویل درختی است بسیار کهن در شهرک هرزویل که ناصرالدین شاه در سفرنامه اش از آن شهرک یاد کرده‌است. این درخت یکی از آثار طبیعی ملی ایران و تحت حفاظت سازمان محیط زیست است. حریم آن مساحتی است با تقریباً ۱۰۰۰۰ متر مربع که با حصار از بقیه منطقه جدا شده‌است.

این درخت سرو تنومند، با عمری بیش از هزار سال را ساکنان هرزویل «نظرکرده» می‌دانند. پس از زمین‌لرزه رودبار و منجیل در سال ۱۳۶۹ دهکده هرزویل به کنار سرو تاریخی نقل مکان کرده که این امر باعث نگرانی شدید گشته، زیرا پساب و آلودگی‌های روزمره شهرک ممکن است ماندگاری درخت کهنسال را به خطر بیاندازند.

نمای امروزی این درخت (در سال۱۳۹۹) نشانه‌های بسیار واضح از ناخوشی سخت و در نتیجه خشک شدن آن دارد.

در مورد سن این ابردرخت گفته‌ها بسیار است. در برخی نوشته ها صحبت از ۳۰۰۰ و در برخی صحبت از ۱۰۰۰ سال شده‌است. در منطقه شایع است که در سفرنامه ناصرخسرو از سرو هرزویل یاد شده‌است. ولی در حقیقت در سفرنامه، صحبت از خرزويل (هرزويل) است و اسمی از "سرو هرزویل" نیامده است.