سروش یشت

سروش یشت یشت یازدهم کتاب اوستا می‌باشد که در ستایش سروش است.این یشت دارای پنج کرده و بیست‌وسه بند است.سروش که در متون اوستایی سَرَئوَشه خوانده‌می‌شود از ایزدان زرتشتی است که مظهر اطاعت الهی و فرمانبرداری از خداست.غیر از این یشت یک سروش یشت هادخت نیز موجود است که در یسنا قرار دارد.بنظر می‌رسد کامل آن هادخت نسک مفقود اوستای دوره ساسانی بوده‌باشد.این یشت را سه شب بعد از وفات درگذشتگان می‌خوانند و این را برای شفاعت درگذشته انجام می‌دهند چراکه سروش در سنت دینی یکی از سه ایزد داوری بر سر پل چینوت می‌باشد.از این رو این یشت را سروش یشت سه شب نیز نامیده‌اند.