سرمایه فرهنگی
سرمایه فرهنگی (به فرانسوی: le capital culturel) یک مفهوم جامعهشناسی است و به تمرکز و انباشت انواع مختلف کالاهای ملموس فرهنگی و نیز قدرت و توانایی در اختیار گرفتن این کالاها و همچنین استعداد و ظرفیت فرد در شناخت و کاربرد این وسایل گفته میشود.
تاریخچه این مفهوم
این اصطلاح توسط پیر بوردیو (Pierre Bourdieu) جامعهشناس فرانسوی ابداع شدهاست. از زمانی که پیر بوردیو آن را بکارگرفت بهطور گستردهای مورد استفاده عموم مردم قرارگرفت. بوردیو و ژان کلود پاسرون (Jean-Claude Passeron) این اصطلاح را اولین بار در «باز تولید فرهنگی و بازتولید اجتماعی» (۱۹۷۳) بکار بردند.
از نظر پیر بوردیو، سرمایه در یک سیستم مبادلهای مانند یک رابطه اجتماعی کار میکند و این اصطلاح بدون هیچ تمایزی برای همه کالاهای تجاری و نمادین بکار میرود؛ و سرمایه فرهنگی در یک سیستم مبادلهای که شامل دانش فرهنگی انباشتهای است که سبب قدرت و مقام میشود، مانند یک رابطه اجتماعی کار میکند.
سرمایه نمادین فرهنگی[[:http://www.farhangeilam.ir/%7C:]] سرمایه نمادین فرهنگی آن دسته از سرمایه فرهنگی میباشد که برای مردم به عنوان نماد محسوب میشود و مردم برای دارنده آن احترام و منزلت خاصی قائل میشوند (سرمایه فرهنگی نمادین، سرمایه فرهنگی است که فرد با داشتن آن سرمایه فرهنگی در چشم مردم، مورد ستایش و احترام است). (البته باید به این نکته اشاره نمود که سرمایه نمادین فرهنگی به معنای داشتن سرمایه فرهنگی بیشتر نمیباشد و گاهی خلاف آن نیز صدق میکند، یعنی شاید در برخی مناطق و میان افراد خاصی فرهنگ خاص یا کلا فرهنگ منفی و متضاد با فرهنگ پذیرفته شده به عنوان سرمایه نمادین فرهنگی دارای ارزش و احترام باشد). ولی در کل باید چنین بیان نمود، که سرمایه نمادین فرهنگی، هر گونه از سرمایه فرهنگی محسوب میشود که به عنوان نماد و سمبل و پرستیژ استفاده میشود و دارنده آن از جانب مردم (یاگروهی خاص) مورد احترام قرار میگیرد.
جستارهای وابسته
- مطالعات فرهنگی
منابع
- ↑ . قاسمی و نامدار(1394). بررسی رابطه سرمایه فرهنگی وسرمایه نمادین فرهنگی (مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه دولتی ایلام).