سرزمین (جغرافیا)
سَرزَمین، خِطه یا اِقلیم اصطلاحی برای انواع تقسیمات کشوری است و معمولاً منطقه‌ای که زیر نظر حوزه قضایی یک دولت است. در واژه‌شناسی بسیاری از کشورها همچون ایالات متحده و نیجریه این اصطلاح به یک قسمت سازماندهی شده از یک ناحیه که تحت کنترل یک کشور است اما به‌طور رسمی در واحد سیاسی آن کشور در مقایسه با دیگر واحدهای سیاسی چون دیگر ایالت‌ها یا استان‌های آن کشور به‌طور مساوی بسط داده نشده یا شریک نیست. در روابط و سیاست بین‌الملل این اصطلاح به‌طور ویژه برای ناحیه‌ای جغرافیایی و غیر حاکمیتی استفاده می‌شود که یا تحت قدرت کنترل حکومت دیگری است یا اینکه اختیارات حکومت خودگردان که به‌طور معمول به تقسیمات قلمروی دوم داده می‌شود به آن داده نشده‌است یا هر دو.
جستارهای وابسته
- سرزمین اصلی
- سرزمین بلاصاحب
- سرزمین مقدس
- سرزمین جنوبی
- سرزمین میانی
- قلمرو - یک جامعه یا سرزمین به همراه قوانین مستقل
منابع
- ↑ «سرزمین» [جغرافیای سیاسی، علوم سیاسی و روابط بین‌الملل] هم‌ارزِ «territory»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر یازدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۴۵-۳ (ذیل سرواژهٔ سرزمین)
- ↑ فارسی (چهارم).
پیوند به بیرون
- کتابخانه قصر صلح - راهنمای تحقیق بایگانی‌شده در ۱۰ نوامبر ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine