آژیتاسیون
آژیتاسیون، سراسیمگی یا بی‌قراری روانی (به انگلیسی: Psychomotor agitation) یک سری حرکت‌های ناخواسته و بی‌هدف است که از تنش روانی و اضطراب فرد ریشه می‌گیرد. این موضوع شامل قدم زدن در اطراف اتاق، فشردن دست‌ها، کشیدن لباس، درآوردن جوراب و لباس زیر از روی اجبار، و پیچاندن آن و دیگر اقدامات مشابه و همچنین بی‌قراری شدید می‌گردد. در موارد شدیدتر، ممکن است تبدیل به حرکت مضر برای فرد مانند پاره‌پاره کردن یا جویدن پوست اطراف ناخن یا لب تا حد ایجاد خون‌ریزی شود. آژیتاسیون به‌طور معمول از علائم اختلال در افسردگی عمده یا اختلال وسواس فکری عملی، و گاهی مرحله شیدایی و اختلال دوقطبی است. میانسالان و افراد مسن در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بحران هستند.
| آژیتاسیون | |
|---|---|
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
| آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام | 308.2 |
| سمپ | D011595 |
منابع
- ↑ «سراسیمگی» [روان‌شناسی] هم‌ارزِ «agitation»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر ششم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۸۵-۶ (ذیل سرواژهٔ سراسیمگی)
- ویکی‌پدیا انگلیسی Agitation بازدید ۱۹ آوریل ۲۰۱۲
وسیله تأثیر سیاسی در توده‌ها از طریق گفتگو، سخنرانی، کتاب، رسانه و … در برخی موارد آن را فعالیت تبلیغی برای تفهیم عقاید در نظریات سیاسی در توده نامیده‌اند. برای آژیتاسیون یا تبلیغ نظریات از وسائل متنوعی استفاده می‌شود تا صحت نظریات سیاسی؛ مرام و روش خود را ثابت کنند و مردم را برای مبارزه در راه آن جلب نمایند. وجه مشخصه آژیتاسیون خصلت توده ای آن است؛ یعنی یکی عمل سیاسی -تبلیغی ست که برای توده مردم صورت می‌گیرد و معمولاً حیطه کوچک‌تری از افکار و مسائل حادتر یا مشخص تری را در بر می‌گیرد. ولی هدف پخش و تبلیغ آن در بین عده هرچه بیشتری است. واضح است که آژیتاسیون همیشه به وظایف سیاسی حز یا سیستم است در آژیتاسیون به شیوه‌های تهییجی و احساسی برای توضیح و اقناع نیز توجه جدی می‌شود.