سایت هنفورد

سایت هنفورد (به انگلیسی: Hanford Site) یک مرکز گسترده و تقریباً از رده خارج انرژی هسته‌ای در کنار رودخانهٔ کلمبیا در ایالت واشینگتن در کشور آمریکا است.

این سایت، آلوده‌ترین سایت هسته‌ای ایالات متحده و مرکز بزرگ‌ترین فعالیت‌های پاکسازی هسته‌ای در این کشور است. سایت مزبور در سال ۱۹۴۳ میلادی به عنوان بخشی از پروژهٔ منهتن در نزدیکی شهر هنفورد در ایالت واشینگتن تأسیس شد. نخستین رآکتور تمام‌عیار تولید پلوتونیوم دنیا - موسوم به رآکتور B - در سایت هنفورد برپا شد. نخستین بمب اتمی دنیا در آزمایش هسته‌ای ترینیتی و بمب اتمی فت من (که در بمباران انمی شهر ناگازاکی استفاده شد)، هردو پلوتونیوم‌های تولید شده در سایت هنفورد را به کار بردند. امروزه بیشتر تشکیلات سایت هنفورد از ردهٔ عملیاتی خارج شده‌اند.

در دوران جنگ سرد، سایت هنفورد به ۹ رآکتور هسته‌ای و ۵ مجموعه پردازش پلوتونیوم مجهز شده بود. پلوتونیوم مورد استفاده در تمامی ۶۰٬۰۰۰ جنگ‌افزار هسته‌ای ایالات متحده در همین مراکز تولید شده‌است. در آن دوران، فناوری هسته‌ای پیشرفت سریعی داشت و دانشمندان سایت هنفورد پایه‌گذار بسیاری از روش‌های نخستین دفع ضایعات هسته‌ای و راه‌کارهای ایمنی مربوط به صنایع هسته‌ای بودند. با وجود این، بسیاری از روش‌های به کار رفته در دفع ضایعات هسته‌ای و راه‌کارهای ایمنی استفاده شده در این سایت، ناکافی بودند؛ به طوری که طی دهه‌های گذشته، مقادیر بسیاری آلایندهٔ رادیواکتیو خطرناک از سایت مزبور در هوا و آب رودخانهٔ کلمبیا رها شده‌است. وجود چنین آلاینده‌های خطرناکی، سلامت شهروندان منطقه و اکوسیستم رودخانهٔ کلمبیا را به مخاطره انداخته‌است.

با پایان جنگ سرد، تشکیلات مربوط به ساخت سلاح هسته‌ای در سایت هنفورد بسته شد، اما مقدار ۲۰۴٬۰۰۰ متر مکعب ضایعات رادیواکتیو سطح بالا که در اثر فعالیت این تشکیلات هسته‌ای تولید شده بود، کماکان در سایت باقی مانده‌است که دو سوم حجم کل ضایعات هسته‌ای سطح بالا در کشور آمریکا را تشکیل می‌دهد. سایت هنفورد به عنوان آلوده‌ترین مرکز هسته‌ای کشور آمریکا، در حال حاضر کانون فعالیت‌های پاک‌سازی ضایعات هسته‌ای است، اما با این حال، همچنان یک نیروگاه هسته‌ای فعال، یک آزمایشگاه علمی به نام آزمایشگاه ملی شمال‌غربی پاسیفیک و رصدخانه‌ای به نام رصدخانه لیگوی هنفورد را در خود جای داده‌است.