ساکارومایسس بولاردی

ساکارومایسس بولاردی (Saccharomyces boulardii) یک گونه مخمر است که توسط دانشمند فرانسوی Henri Boulard از میوه های لوچی و منگوسنت در سال 1923 جداسازی و شناسایی شده است. بولارد زمانی که مشاهده کرد که بومیان آسیای جنوب شرقی برای کنترل علائم بیماری وبا از پوست لسی و منگوستین استفاده می کنند، این مخمر را جدا سازی کرد. در بیماران سالم، S. boulardii به عنوان یک مخمر غیر پاتوژن و غیر سیستمیک شناخته شده است (در دستگاه گوارش باقی می ماند و به بقیه قسمت های بدن گسترش نمی‌یابند). ساکارومایسس مهم‌ترین مخمر صنعتی برای تولید محصولات بیوشیمیایی، پروتئین‌های نوترکیب و پروتئین تک‌یاخته است. جنس ساکارومایسس شامل دو گونه مشهور ساکارومیسس سرویزیه و ساکارومیسس بولاردی است. ساکارومیسس بولاردی یک سویه از ساکارومیسس سرویزیه (S. cerevisiae) است که تا 99 درصد وابستگی ژنومی دارند. در نامگذاری علمی S. cerevisiae var boulardii نیز نامیده می شود. ساکارومیسس بولاردی به عنوان یک پروبیوتیک شناخته شده است و به منظور بهبود وضعیت فلور میکروبی روده بزرگ و کوچک به کار می رود و برای پیشگیری در برابر میکروارگانیسم های بیماریزا در میزبان مورد استفاده قرار می گیرد.