سامریه
سامریه یا شومرون (به عبری: שומרון)، (به عربی: سامريّون، ألسامرة همچنین جبال نابلس)، (به یونانی: Σαμάρεια) نام کوه‌های شمالی کرانه باختری رود اردن است. این نام از نام شهر باستانی سامریه در این نقطه که پایتخت پادشاهی شمالی اسرائیل بوده، گرفته شده‌است.
واژه‌شناسی
نام شومرون شاید از ریشهٔ شامر به معنای «دیدن» باشد که بر این پایه می‌تواند به معنای «چشم‌انداز» باشد یا از ریشهٔ شمر که نام کس یا خاندانی بوده‌است.
تاریخچه
بر اساس کتاب مقدس محل سامریه توسط قوم اسرائیل در جنگ با کنعان گرفته شد و به قبیله یوسف بخشیده شد. بعد از مرگ سلیمان، ده قبیله شمالی اسرائیل از بقیه جدا شده و پادشاهی شمالی اسرائیل را تشکیل دادند. در ابتدا پایتخت پادشاهی شمالی تیرزا بود تا اینکه اومری شهر سامریه (شومرون) را ساخت و آن را پایتخت خود کرد. در سال ۷۲۲ قبل از میلاد پادشاه آشوریان شلمنصر پنجم به کنعان حمله کرد و سامریه را محاصره کرد. سامریه شکست خورد و مردمانش به سمت شرق تبعید شدند. در کتاب مقدس سامریه توسط خداوند به دلیل ساختن خانه‌های اشرافی و تجملات بتپرستان مورد مؤاخذه قرار می‌گیرد. در سال ۶ میلادی این منطقه تحت کنترل نیروهای رومی درآمد و قسمتی از استان یهودیه رومیان شد. در گذر زمان این منطقه توسط اقوام مختلفی نظیر اسرائیلیان، بابلیان، پارسیان، یونانیان، رومیان، بیزانسیان، عربها، صلیبیان و عثمانیان کنترل شده‌است.
بعد از جنگ جهانی دوم
بعد از جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۴۸ میلادی این منطقه تحت کنترل اردن قرار گرفت و قسمتی از کرانه باختری شد؛ ولیکن بعد از جنگ شش روزه در سال ۱۹۶۷ اسرائیل کنترل آن را در دست گرفت و اردن از ادعای خود به آن دست کشید. در سال ۱۹۹۴ در اسلو، دولت خودمختار فلسطین تشکیل شد و کنترل این منطقه به آن واگذار شد.
منابع
- نویسندگان ویکی‌پدیای انگلیسی، Samaria. (نسخه ۱۷ آوریل ۲۰۰۸)