زبان‌درقفا

شاخه تازه آن مثل دیگر قسمت‌های خشک شده آن از قدیم برای التیام زخم‌ها به کار می‌رفته است. به همین دلیل لقب کونسولیدر یعنی التیام دهنده به آن داده شده است.

برای مصارف دارویی گل‌ها و حتی سرشاخه‌های این گیاه را جمع‌آوری می کنند. گل‌ها را بدون کاسبرگ‌ها می چینند و سرشاخه ها را هنگامی که گیاه کاملاً گل کرده است. جمع‌‌آوری شده نباید فشرده شوند. آن‌ها را در لایه‌های نازک در سایه یا در خشک کن با حداکثر ۳۵ درجه سانتیگراد حرارت خشک می کنند. این گیاه عطری شبیه به عِطر عسل از خود متصاعد می‌کند و باید در پاکت های سربسته در جایی دور از نور نگهداری شود. تمام گیاه بجز گل‌هایش سمی است. این گیاه محتوی آلکالوئیدها، گلوکوزیدها، دلفینین و در ساقه آن همراه با آکونیتیک است. مواد موجود در آن مدر، دافع انگل و ملین می باشد. فقط پزشک می‌تواند جوشانده یا آلکلات تهیه شده از این گیاه را تجویز کند.

از این گیاه در دامپزشکی نیز استفاده می شود. بعضی از انواع آن با گل‌های بزرگ به عنوان گیاهی تزیینی کاشته می‌شود که البته از آن‌ها نمی‌توان برای مقاصد پزشکی استفاده کرد.