ریدر بولارد

ریدر بولارد در آذر ماه (۵ دسامبر) ۱۸۸۵ م. در حومه لندن متولد شد. پدرش کارگر بارانداز بود.تحصیلات اولیه خود را در مدرسه بنکرافت در شمال شرق لندن به پایان رساند و در کمبریج دو سال به کالج کوئینز رفت.در ۱۹۰۶ وارد بخش کنسولی آسیای غربی وزارت خارجه انگلستان شد. در آغاز تحصیلات دانشگاهی نزد ادوارد براون، شرق‌شناس سرشناس، عربی و ترکی و پارسی آموخت.مخصوصاً در جریان انقلاب مشروطه، در آن هنگام که ادوارد بروان داستان این خیزش را در لندن پیگیری می‌نمود، بولارد نیز با او همراه بود و توانست دانسته‌های گسترده‌ای دربارهٔ ایران فراهم نماید.

بولارد در سمت‌های دیپلماتیک مختلفی قرار گرفته بود.

عثمانی

برای بولارد تنها یک هفته پس از فارغ‌التحصیلی بس بود تا به عنوان معاون کنسولگری انگلیس در عثمانی گمارده شود. از این زمان (۱۹۰۸ م) تا ۱۹۱۴ مشاغل گوناگونی در شهرهای مختلف عثمانی برعهده داشت تا آنکه در این سال سرکنسول بصره شد. در سپتامبر ۱۹۱۸ دو ماه و اندی با پرسی کاکس، وزیرمختار انگلیس در ایران، همکاری داشتو یکبار هم در ژانویه ۱۹۲۰ بخاطر بستن قرارداد گمرکی به ایران آمد. در ۱۹۲۰، یعنی در زمان انقلاب ضد انگلیسی عراق، بولارد فرماندار نظامی بغداد شد و نقش بزرگی در سرکوب خیزش داشت. در ۱۹۲۰ به لندن منتقل و در اداره مستعمرات، بخش خاورمیانه، مشغول بکار شد. در اوت ۱۹۲۱ ازدواج کرد و در ۱۹۲۳ کنسول انگلستان در شهر جده شد. در زمان کنسول بودن او بود که انگلیسی‌ها شریف مکه را از حکومت برداشتند و خانواده ابن سعود را بر عربستان حاکم کردند.

یونان، حبشه، شوروی و مراکش

پس از موفقیت در جده، بولارد به مقام کنسول انگلیس در آتن ارتقا یافت و سه سال خدمت کرد. در بهار ۱۹۲۸ بعنوان کنسول در حبشه به آدیس آبابا رفت تا ۱۹۳۰ که بعنوان سرکنسول در مسکو انتخاب شد. و سپس به لنینگراد رفت (از ۱۹۳۱ تا ۱۹۳۴). در ۱۹۳۴ مأمور به مراکش شد. از ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۹ مأمور در جده بود که اکنون دیگر کشور عربستان سعودی نامیده می‌شد. بولارد تا دسامبر ۱۹۳۹ (آذر ۱۳۱۸ ه‍.ش) در عربستان خدمت کرد تا آنگاه که بعنوان وزیرمختار در ایران منصوب شد و این مقام را تا مارس ۱۹۴۶ (اسفند ۱۳۲۴) نگاه داشت و بازنشسته گردید.

سفارت در ایران

اهمیت دوران سفارت بولارد در ایران به این دلیل است که بولارد از نقش‌آفرینان اصلی ماجرای استعفای رضاشاه و اشغال ایران در جنگ جهانی دوم بوده‌است.

در سال ۱۹۵۱، بولارد مدیر مؤسسه مطالعات مستعمراتی در آکسفورد شد و تا سال ۱۹۵۶ ادامه داد. در سال آخر ریاست بولارد، با تغییر وضعیت امپراتوری انگلیس، نام مؤسسه به مؤسسه مطالعات کشورهای همسود تغییر کرد. بولارد همچنین در سال ۱۹۵۳ عضو هیئت رئیسه مدرسه مطالعات شرقی و آفریقایی دانشگاه لندن شد.

بولارد در سال ۱۹۲۱ میلادی با خانم میریام کاترین (بیدی) نی اسمیت ازدواج کرد که دختر استاد تاریخ دانشگاه آکسفورد بود. از بین چهار پسر و یک دختر آنان، ژیلز بولارد(۱۹۲۶–۱۹۹۲) و جولین بولارد(۱۹۲۸–۲۰۰۶)، دیپلماتهای مشهوری شدند.

بولارد تعدادی کتاب نوشته‌است که شامل این موارد می‌باشد: بریتانیا و خاورمیانه (۱۹۵۱)، اتوبیوگرافی خودش شترها باید بروند (۱۹۶۱) و خاطرات روزانه در اتحاد شوروی که پس از مرگش تحت عنوان درون روسیه استالینی منتشر شد.

• اشغال ایران در جنگ جهانی دوم
• عملیات پرش بلند
• تاریخ روابط ایران و بریتانیا

• بولارد، ریدر (۱۳۶۲). شترها باید بروند. تهران: نشر نو.

• بولارد، ریدر ویلیام (۱۳۸۸). نامه‌هایی از تهران: خاطرات سر ریدر ویلیام بولارد سفیر کبیر انگلستان در ایران نامه‌های خصوصی و گزارش‌های محرمانه. ترجمهٔ غلامحسین میرزاصالح. تهران: نگاه معاصر. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۷۶۳-۸۹-۹.

• تصویری از ریدر بولارد در آرشیو ملی نگاره‌های انگلیس
• نامه‌های تهران – لندن ، مهرنامه