رطوبت گیر
رطوبت‌گیر، رطوب‌زدا یا درایر نوعی لوازم خانگی است و معمولاً با هدف سلامت و آسایش یا برای از بین بردن بوی کپک‌زدگی، سطح رطوبت در هوا را کاهش می‌دهد. رطوبت‌گیرهای بزرگ نیز در ساختمان‌های تجاری، مانند سالن اسکیت روی یخ، برای کنترل سطح رطوبت استفاده می‌شوند.
بررسی اجمالی
رطوبت‌گیرها در فرایندشان، آب را از هوای تهویه شده خارج می‌کنند. این آب جمع شده (چگالش شده) معمولاً برای نوشیدن استفاده نمی‌شود و دور ریخته می‌شود.
رطوبت‌گیر تبریدی
جزء اصلی این رطوبت‌گیرها موتوری مثل موتور یخچال است که در داخل رطوبت‌گیر قرار می‌گیرد، به همین دلیل به آنها رطوبت‌گیر یا خشک کن یا درایر یخچالی نیز گفته می‌شود.
رطوبت موجود در هوا در دمای ۳ درجه سانتی گراد تبدیل به شبنم (مایع) شده و از حالت بخار به شکل مایع تغییر ماهیت می‌دهد. این اصل در رطوبت‌گیرهای تبریدی مورد استفاده قرار گرفته‌است. همان‌طور که گفته شد در این مدل رطوبت‌گیر از یک موتور مثل موتور یخچال استفاده می‌شود. هوای گرم حاوی رطوبت در ابتدا وارد یک مبدل حرارتی شده و در اثر برخورد با هوای سردی که می‌خواهد از رطوبت‌گیر (درایر) خارج شود تا اندازه ای خنک می‌گردد، بعد از آن هوای گرم حاوی رطوبت وارد اپراتور شده و دمای آن تا ۳ درجه سانتی گراد کاهش می‌یابد، در اثر این کاهش دمای هوای حاوی رطوبت، رطوبت موجود در هوا تغییر ماهیت داده و از حالت بخار تبدیل به مایه می‌گردد. برای تخلیه رطوبت حاصله نیز دو حالت وجود دارد، یکی اینکه رطوبت‌گیر دارای مخزن قابل تخلیه بوده و رطوبت در داخل این مخزن می‌ریزد که بزرگی آن نیز بسته به نوع و مدل رطوبت‌گیر فرق می‌کند و در مدل‌های جدیدتر رطوبت‌گیر دارای خروجی مخصوص رطوبت بوده و با اتصال یک شلنگ می‌توان رطوبت را به خارج از رطوبت‌گیر هدایت نمود.
در صورت کلی استفاده از رطوبت‌گیرهای تبریدی در اکثر مناطق بیشتر است. نصب و راه اندازی این نوع رطوبت‌گیرها بسیار ساده و راحت بوده، نیازی به متخصص ندارند، قابل استفاده در مکان‌های کوچک بوده و به راحتی قابل حمل هستند و نیازی به تجهیزات جانبی جهت تخلیه رطوبت و کانال کشی نداشته و هزینه نگهداری و تعمیرات آنها بسیار پایین می‌باشد.
رطوبت‌گیر جذبی یا شیمیایی
از این نوع رطوبت‌گیرها برای تجهیزات و تأسیسات و مکان‌های فوق‌العاده حساس استفاده می‌شود. میزان رطوبت‌گیری در نوع جذبی بیشتر بوده، ولی هزینه‌های نگهداری و تعمیر آنها بسیار بالاست. در این نوع از رطوبت‌گیرها از دو مخزن مجزا با سیکل گردشی استفاده می‌شود، در قسمت ورودی هوای فشرده از یک شیر قابل تنظیم استفاده می‌شود. هوای کمپرسور بعد از ورود به مخزن اولی و عبور از مواد جاذب شیمیایی مقداری از رطوبت خود را از دست داده و سپس وارد مخزن دومی می‌شود، در این حال مخزن اولی از طریق شیر قابل تنظیم تخلیه می‌گردد. در اینجا هزینه تولید هوای فشرده توسط کمپرسور از سیکل خشک سازی خارج می‌گردد، که به دلیل تخلخل مواد شیمیایی جاذب سیستم با افتی در حدود ۲۰٪ فشار مواجه شده، که این دو مورد با افزایش هزینه سوخت جاری یا برق باید جبران گردد.
استفاده از درایر جذب شیمیایی دارای معایبی است:
- قیمت بالای درایرهای جذب شیمیایی
- هزینه‌های جانبی و هزینه‌های نگهداری بالا
- نیاز به تجهیزات دیگر جهت تخلیه رطوبت
- نیازمند هوای سرد جهت کارایی بالاتر
منابع
- ↑ "3". Technical Guidelines of an Ice Rink (PDF). International Ice Hockey Federation. Archived from the original (PDF) on 28 March 2017. Retrieved 13 February 2015.
- ↑ Frigidaire (2009). All about the Use & Care of your Dehumidifier. Electrolux Home Products, Inc. p. 7.