رصدخانه مدارگرد کربن
رصدخانه مدارگرد کربن (انگلیسی: Orbiting Carbon Observatory) که به اختصار OCO نامیده میشود، پروژه ماهوارهای ناسا به منظور پایش جهانی فضابرد کربن دیاکسید در جو زمین بود که پرتاب ماهواره اصلی در ۲۴ فوریه ۲۰۰۹ با شکست روبهرو شد. این ماهواره پس از ورود به جو زمین، در اقیانوس هند و نزدیک جنوبگان سقوط کرد.
گونه مأموریت | اقلیمشناسی |
---|---|
اپراتور | ناسا |
مدت مأموریت | شکست در پرتاب برنامهریزیشده برای ۲ سال |
ویژگیهای فضاپیما | |
Bus | LEOStar-2 |
سازنده | اوربیتال ساینسز کورپوریشن |
جرم پرتاب | ۵۳۰ کیلوگرم (۱٬۱۷۰ پوند) |
جرم بار مفید | ۱۵۰ کیلوگرم (۳۳۰ پوند) |
ابعاد | Stowed: ۲٫۳ × ۱٫۴ متر (۷٫۵ × ۴٫۶ فوت) |
توان | 786 W |
آغاز مأموریت | |
تاریخ راهاندازی | 24 February 2009, 09:20 | UTC
موشک | تاوروس 3110 |
سایت پرتاب | پایگاه نیروی هوایی وندنبرگ LC-576E |
پیمانکار | اوربیتال ساینسز کورپوریشن |
مشخصات مداری | |
سامانه مرجع | مدار زمینمرکزی |
رژیم مأموریت | مدار خورشیدآهنگ |
ماهواره رصدخانه مدارگرد کربن ۲ (OCO-2) بهعنوان جایگزین OCO در دوم ژوئیه ۲۰۱۴ توسط راکت دلتا ۲ با موفقیت پرتاب شد و در مدار زمین قرار گرفت. ماهواره رصدخانه مدارگرد کربن ۳ (OCO-3) نیز بهعنوان جانشین OCO-2 در دسامبر ۲۰۱۶ در آزمایشگاه فضایی کیبو ایستگاه فضایی بینالمللی قرار خواهد گرفت.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ Parkinson, Claire L.; Ward, Alan; King, Michael D., eds. (2006). "Orbiting Carbon Observatory" (PDF). Earth Science Reference Handbook. NASA. pp. 199–203. Retrieved 14 May 2015.
پیوند به بیرون
- وبسایت پروژه رصدخانه مدارگرد کربن بایگانیشده در ۹ سپتامبر ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine