رایانش سبز
رایانش سبز (به انگلیسی: Green computing) طبق استانداردهای فدراسیون بین‌المللی سبز International Federation of Green عبارت است از مطالعات و اقداماتی در زمینه فناوری اطلاعات یا رایانش که این فناوری‌ها از نظر محیط زیست پایدار باشند.
اهداف رایانش سبز مشابه شیمی سبز است: کاهش مواد خطرناک، حداکثر‌سازی بهینگی انرژی در طول بازه عمر محصول، بازیابی پذیری یا تجزیه پذیری محصولات خراب و ضایعات کارخانه‌ها. رايانش سبز يکي از راه‌هاي کاهش خطرات آلودگی زیستی صنایع است. رایانش سبز یعنی استفاده از رایانه و منابع آن به‌صورت سازگار با محیط‌زیست. به این معنی که هم در چرخه تولید، همزمان استفاده و هم در برخورد با زباله‌های الکترونیکی تولید شده کمترین آلودگی زیست محیطی ایجاد شود. برای مثال دانشمندان قادر به ساخت ترانزیستوری از نانو الیاف سلولز شده‌اند که علاوه بر قیمت ارزان و قابل حمل بودن، به راحتی در طبیعت تجزیه شده و با محیط زیست سازگار است. نکته جالب اینکه با رها کردن ترانزیستور در محیط طبیعی، قارچها آن را تجزیه کرده و به کودهای امن و قابل استفاده تبدیل می‌کنند.
مقررات و ابتکارات صنعت
سازمان همکاری‌های اقتصادی پیمایشی در زمینه بالای ۹۰ ابتکار فاوای سبز انجام داد. در این گزارش اشاره شد که ابتکارات بر سبزسازی خود فاوا تمرکز داشتند تا حل مشکلاتی همچون گرمایش زمین و تخریب محیط زیست. تنها ۲۰ درصد ابتکارات اهدافی قابل سنجش داشتند.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ San Murugesan, “Harnessing Green IT: Principles and Practices,” IEEE IT Professional, January–February 2008, pp 24-33.
- ↑ S. Mittal, "A survey of techniques for improving energy efficiency in embedded computing systems", IJCAET, 6(4), 440–459, 2014.
- ↑ دانش فنی پایه - شبکه و نرم افزار رایانه (PDF).
- ↑ Full report: OECD Working Party on the Information Economy. "Towards Green ICT strategies: Assessing Policies and Programmes on ICTs and the Environment" (PDF). Summary: OECD Working Party on the Information Economy. "Executive summary of OECD report" (PDF).