راه دوبانده
راه دوبانده جاده یا بزرگراهی است که دارای دو باند عبور مستقل و جداشده از هم است. معمولاً حرکت در یک باند در جهت رفت و در باند مخالف در جهت برگشت است.
یک جاده بدون حایل وسط جاده یک جاده تک بانده محسوب می‌شود.
تاریخچه
از قدیمی‌ترین جاده‌های دوبانده می‌تواند به راهی که در قرن اول توسط امپراتور روم کلودیوس بین رم و بندر آن شهر استیا در تیبرایجاد شده نام برد.
پیاده سازی
بریتانیا
در انگلستان اگر چه عبارت دوبانده به هر جاده ای با جداکننده وسط اطلاق می‌شود اما به عنوان یک اصطلاح برای مسیرهای اصلی مورد استفاده قرار می‌گیرد